Taraftarın gönlündeki Eskişehirspor ile futbol anlamında bu sezon vasatı aşamayan takım arasında dağlar kadar fark var. Ligde ki konumda bunu gösteriyor.
Eğer futbolda sahada başarılı değilseniz, geriye kalanlar teferruat oluyor. Her anlamda sorgulamalar başlıyor. Ve bazı gerçekler ortaya çıkıyor.
Taraftar Eskişehirspor'un her yıl aynı senaryoyu yaşaması nedeniyle bırakın tepki göstermeyi, maçlara gelmez oldu. Keşke Atatürk stadında tribünler dolsa da, protestolar olsa. Çünkü eleştirinin olmadığı düzende, mutlaka yanlış giden işler var olur. Bu zamana kadar Eskişehirspor'da olduğu gibi...
Peki taraftarın yönetime olan inancı neden kayboldu?
En büyük sebep başkan Halil Ünal.
Kendi içinde belli sıkıntıları olan Ünal'ın, özellikle son 2 sezonda kulüp ve futbol takımını iyi idare ettiğini söylemek zor. Ki başkan Halil Ünal'ı en çok eleştirenlerden biri olsam da, taraftar tepkisine üzülenlerdenim.
Çünkü Ünal bu kulübün B kategorilerinde süründüğü, tesislerde suyun akmadığı, kömürün dahi olmadığı dönemlerde yöneticilik yapmış, başkanlığı döneminde A kategorisine çıkartarak, Eskişehirspor'da her anlamda yükselişinin startını vermiştir. Süper lige çıkıldığı ilk yılda başkanlığı devralan Ünal'ın, ligde ki geçiş döneminde başarılı olduğunu da söyleyebiliriz. Kendisi bu kulübün nerelerden nereye geldiğini en iyi bilen ve yaşayandır...
Bu yüzden Eskişehirspor'a en çok hizmet etmesi gereken Ünal ve yönetiminin 4 yıldır Federasyonun şart koştuğu belli kriterleri dahi kendi icraatları gibi yansıtması ne kadar acı. Bir kulübü belli hedeflere ulaştırmak misyon ve kalite gerektirir. Ünal ve yönetimi bu konuda ne yazık ki beklentilerin altında kalmıştır.
Artık öne sürülen sebepler ve hiçbir zaman gerçekleşmeyen vaatlerin de modası geçti. İnsanların beklentileri yükselirken, kulüp yerinde saydı. Hatta transferde yapılan yanlışlar, şike olaylarında kulüp isminin geçmesi gibi nedenler taraftarın olaylara bakış açısını da değiştirdi.
Bugünlerde yaşananlar tamamen Ünal'ın eseridir.
Eleştirildiği içinde sızlanmaya hakkı yok. Tabii eleştirilecek. Onun savunma avukatlığını artık medyanın içindekilerde yapamayacak.
Sadece gazete manşetlerine çıkarak, reklam peşinde koşan bazı yöneticileri ile Başkan Ünal kulübün sahibi zannetti kendilerini. El ele verip, hatalarıyla camiayı bu noktaya getirdiler.
Şimdilerde herkesin dilindeki soru 'Ne olacak bu Eskişehirspor'un hali'
Samsun maçında gördük ki;
Protestolara karşılık samimi davranarak taraftarı her konuda aydınlatmak, maç kazanmaktan daha değerli...
Halil Ünal'da bundan sonra camiayı ayağa kaldırmak için ne gerekiyorsa yapmalı.
Yoksa kendisi için de bir bilet kessin. Suçlu teknik adamlar, suçlu futbolcular nasıl gönderiliyorsa, takımı ayağa kaldıramayanlarda yeri geldiğinde kendisini rafa kaldırmayı bilecek.
Ancak şunu da belirteyim. Taraftarın protestosuna kadar yönetim hakkında hiçbir noktaya değinmeyen zihniyetlerin, şimdilerde halkın gözünde ucuz kahramanlığa soyunması da ne kadar ilginç. Şuan ki konumdan nemalanmak isteyenler dahi türedi. Şimdilerde eli kalem tutan baloncular, keşke daha önce gerçekleri üfleseydi.
Bazıları için şimdi kalemini silah gibi kullanmanın bir getirisi var elbet.
Kötü gidişata sevinip, düş kuranlar da var.
Ancak Eskişehirspor sevgisi, çıkar ilişkisi değildir.
İçki masalarında Eskişehirspor'un geleceği konuşuluyor ve yol haritası çiziliyorsa, sonuç bugünkünden farklı olmaz. Bu gerekçeyle gerçek Eskişehirspor sevdalılarına söyleyeceğim;
Gerçeklerin farkına varmak bile, Eskişehirspor'a çok şey kazandırır.
Ama anlamak isteyene!