O kadar sıcak ki inanın adapte olamıyorum.

Dikkatimi toplayamıyorum.

Bir ben kendimi böyle sanırken birde ne göreyim?

Yolda herkes birbirine bağırıp çağırıyor:

“Ağzını topla, önüne baksana lan!”

İyi olduğumu hissettim o an.

Çok şükür ben henüz haykırmadım.

Kendimi kontrol ediyorum.

Yani şimdi benim birine salladığımı düşünün, büyük ihtimal Eskişehir’in en belalısını bulurum.

Biz karakolda…

Eeee ne oldu:

“Hiç çok sıcaktı, arkadaşa çemkireyim dedim, nerden bileyim şehrin manyağı olacak abicim!”

Gerek yok!

Taktiği buldum sıcaklara karşı…

Yelpaze alacağım yakında…

Efil efil gezeceğim.

Sıcaklar bedenen yorduğu gibi psikolojileri de etkiliyor.

Herkes asabi, herkes gergin, herkes patlamaya hazır bomba gibi!

Gündemim sıcaklar!

Başka bir konu yazamıyorum.

İçimden gelmiyor.

Zorlama olsun da istemiyorum.

Şu birkaç gün herkesi sakinliğe çağırıyorum!

Açın camları, çıkmayın dışarı, konuşmayın hatta!

Sosyal medyaya girmeyin, komşuya gitmeyin!

Balkona çık, etrafa bak!

Birini kırmaktansa hiç konuşmamak yeğdir!

Şu kavurucu sıcakları atlatalım hele bir…

Yazacak, söyleyecek çok şey var…