Futbol Federasyonunun yeni Başkanı Yıldırım Demirören oldu. Türk futbolu için hayırlı olsun diyelim ama bana göre çok yanlış bir karar. Başkan olmaması için en az kırk elli neden sayılabilecek birinin bu koltuğa oturtulması herşeyden önce kulüplerimizi yönetenlerin hangi zihniyet içinde olduklarını gözler önüne sermektedir. Hiç ama hiç yakışmadı. Türk futbolunun üzerine yapışan şike lekesini Yıldırım Demirören ile temizlemeye çalışanlar ülke futbolunun geleceğiyle oynadıklarının farkında değiller. Tek dertleri bu düzen devam etsin aman yayıncı kuruluştan gelen paralar kesilmesin. Bu düzeni bozacak bir tehlike gördüklerinde de onu sistem dışına çıkarıp kendi içlerinden birini başkan yaptılar.
Kendi Teknik Direktörü ve yöneticisinin yargılandığı şike davası ile ilgili kararları Yıldırım Demirören ve ekibi alacak. Yani Demirören hem savcı, hem hâkim, hemde jüri olacak. Başka bir ülkede böyle bir durum olsa (aslında olmaz) çok ayıplarız. Gelinen noktanın yanlışlığına bakın. Ülke çapında bir referandum yapılsa ve taraftarlara sorulsa Demirören için % 95 oranında "hayır" oyu çıkar. O yüzde 5'lik oy ise kendisinden kurtulmak isteyen Beşiktaş'lıların oyu olur. Zaten bu işten en karlı çıkan Beşiktaş oldu. Bizim açımızdan tek olumlu taraf Fethi Heper'in futbolumuzu yöneteceklerin içinde yer alması. Diğer kulüplerin aksine bizim Fethi Hocamızdan bir beklentimiz yok. Sadece Federasyonda her kulübe eşit mesafede olunmasını, adalet adına, şeffaflık adına, birilerinin çıkarlarına hizmet edilmemesi adına Türk Futbolunu yöneteceklere göz kulak olmasını bekliyoruz. O kadar...
Hafta sonu Fenerbahçe'yi eze eze yendik ama bana göre bunun keyfini yaşayamadık. Tribünlerde çıkan kavgalar, bazı taraftarlara yapılan saldırılar hiç hoş olmadı. Sporda şiddeti önleme yasası çıktı ama uygulamasına ne oldu? Bu saldırganlar tespit edilmeli ve yasanın gerekleri mutlaka uygulanmalıdır. Eleştirmenin, tepki göstermenin doğal bir hak olduğunu kabul etmeliyiz. Ortak sevdamız adına herkes birbirine saygı duymalı, kaybederken birlikte üzülüp, kazanırken ise birlikte sevinmeyi becermeliyiz. Yoksa bu gidişle futbolcu sahada oynamaktan, taraftar tribünde maç izlemekten keyif almaz hale gelecek. İşte bu hafta sonu rakibimiz olan Ankaragücü'nün durumu ortada. Başkent ekibinde yaşananlar ibretlik. Kulübü ele geçirme çabaları ve bunlara alet olan taraftar grupları sayesinde şimdiden küme düştüler. A2 takımından gelen genç futbolcular ile yollarına devam ediyorlar. Böyle maçlar hep zor geçer. Geçen hafta Karabük çok zorlandı. Bizde özellikle Fener galibiyeti sonrasında bu maça motive olmanın zorluğunu yaşayabiliriz. Rakibi küçük görmemeli, rehavete kapılmadan mücadele ederek bu maçı mutlaka kazanmalıyız.