Puan cetvelindeki tablo hoş değil. Bu yüzden her maç bizim için bir sınav haline geldi. Ancak Eskişehirspor dersine iyi çalışmayan öğrenci gibi... Gördük ki, Başakşehir maçına hiç iyi hazırlanmamışız. Abdullah Avcı'nın ekibi ligde bugüne kadar ne oynadıysa, bize karşı da aynısını oynadı. Haftaya da, ligin sonuna kadar da aynı futbolu oynayamaya devam edecekler. Vallahi ben anlamıyorum. Bunu bile bile bu kadar dağınık, ne yaptığını bilmez halde oynamak akıl alacak gibi değil. Sanki duvara karşı oynar gibiydik. Çarpıp çarpıp geri döndük. Sonuçta da cin çarpmışa döndük.
Bu maçta gösterdi ki kapanan takımlara karşı çare üretemiyoruz. Bu kaçıncı maç, hep aynı şeyler oluyor. Kendi sahamızdaki bütün maçlar birbirinin tekrarı. Rakipler bizi çözmüş. İlk önce iyi kapanıyorlar. Sonra maçı soğutup, hata yapmamızı bekliyorlar. Ardından da hızlı ve etkili ataklarla bu hatalarımızı değerlendiriyorlar. Gençleri de, Rize'si de, Balıkesir'i de, hatta yendiğimiz Kayseri Erciyes bile bu taktikle oynadı. Tek forvet, kalabalık orta saha ve dirençli bir defans... Başakşehir'de aynı diziliş ve taktikle oynadı. Üstelik İstanbul ekibi bu sezon bunu en iyi beceren takım. Gerçi Ertuğrul Hoca daha iyi bilir ama hatırlatayım istedim. Bazen rakibi kendi silahı ile vurmak gerekebilir. Bu maçta tek forvetle oynayabilirdik. Böylece orta sahamız oyundan bu kadar kolay düşmez, rakip de üzerimize bu kadar rahat gelemezdi. Görülüyor ki, saha kenarında da, saha içinde de sorun var. Bir şeylerin ters gittiği, eksik olduğu o kadar çok belli ki. Bir Fenerbahçe maçına bak bir de bu maça. Bu kadar kısa sürede ne değişti acaba? Fenerbahçe maçında mesafe tanımadan koşup, mücadele edenler, Başakşehir karşısında saklanan, sorumluluk almaktan kaçan futbolcular haline dönüştüler. Bir şeyler yanlış gidiyor ama ben niye olduğunu çözemedim.
Kasımpaşa maçı ile ilgili bir şey yazamıyorum. Çünkü Başakşehir maçındaki sorunları çözemezsek bu maçta da farklı bir görüntü olmaz. Gidişat iyi değil. Bu kötü gidişe son verecek olanlar yine futbolcular ve teknik heyet. İsterlerse neler yapabileceklerini daha geçen hafta bize gösterdiler. Bir tarafa Galatasaray, Beşiktaş ve Fenerbahçe maçlarını, diğer tarafa öteki maçları koyup sonra da bizimkiler canları isterlerse oynuyorlar, istemezlerse oynamıyorlar diyesi geliyor insanın. Elbette öyle değildir ama ortada da iki farklı tablo var. Sonuçta nedeni her ne olursa olsun öyle bir noktaya geldik ki, kimsenin tahammülü kalmadı. Artık mazeret üretmeyi, dedikodu yapmayı, birbirimizin kuyusunu kazmayı bırakmalı, Başkanından, teknik direktörüne, futbolcusundan taraftarına kadar hepimiz birlik olmalıyız. Yoksa sonumuz kötü olur. Unutmayalım ki hepimiz aynı gemideyiz, batarsak birlikte batarız.