Yeni eğitim-öğretim yılı yaklaştı.
Yıl öncesinde değişen pek bir şey yok.
Her yeni yıl öncesinde kendini gösteren sorunlar yine ortaya çıktı.
İşin kötüsü daha da büyümüş haldeler.
En önemlilerinden birisi kayıt parası…
Okulun konumuna ve öğretmen kadrosuna göre tutarı değişiyor.
10 Bin TL’den başlayıp 50 Bin TL’yi aşan rakamlara ulaşıyor.
Sözde alınan ‘’kayıt parası’’ değil ‘’bağış’’ imiş…
‘’Haydi canım sende’’ derler adama…
Her şeyden önce ‘’bağış’’ gönüllü yapılır. İsteyen bağışta bulunur istemeyen bulunmaz…
Ayrıca bağışta tutar da bağış yapana bırakılır.
Bağış yapmak isteyen veli, kendi olanaklarının elverdiği ölçüde bağışta bulunur.
Onun için kimse ‘’kayıt parası değil bağış’’ falan demesin…
Kimsenin inandığı yok.
İnandırıcı olmadığı gibi öfkelendiriyor insanı…
Öğrenci velileri her yıl olduğu gibi yine isyanda…
Ne var ki isyanları boşuna…
Her yıl olduğu gibi kimsenin umursadığı yok.
Yıllardır hep böyle…
Milli Eğitim Bakanları, Ankara’dan iddialı açıklamalar yaparlar. ‘’Kayıt parası alanlar hakkında gerekli işlemler yapılacak’’ ve benzeri türden laflar ederler.
Milli Eğitim Müdürleri onlardan aşağı kalır mı?
Elbette ki kalmazlar. Onlar da bakanların söylediği sözleri yinelerler.
Öyle iddialı sözler söylenir de ne olur?
Koskocaman bir hiç…
Bugüne kadar ‘’kayıt parası’’ aldığı için ceza alan okul yöneticisi görüldü mü?
Ne görüldü ne de duyuldu.
Ceza verilmesi şöyle dursun soruşturma bile açılmadı.
Eğer o iddialı sözler ağızlardan çıktıklarıyla kalmasaydı durum çok farklı olurdu.
‘’Kayıt parası alındı’’ diye soruşturma açılsa, alan okul yöneticileri cezalandırılsa kimse cesaret edemezdi.
İşte o zaman kayıt parası tarihe karışırdı.
Gerekeni yapan yok.
Onun için de okullarda ‘’kayıt parası’’ alınıyor.
Bunu bilmeyen de yok.
Yetkili yetkisiz herkes biliyor.
Ancak işe gelmeyen çoğu konuda olduğu gibi bilmezden geliniyor.
Biraz argo olacak ama deyim yerindeyse herkes salağa yatıyor.
Ülkedeki ekonomik koşullar ortada…
‘’Kriz’’ kalıcı hale gelmiş durumda…
Toplumun ezici çoğunluğu geçim sıkıntısı çekiyor.
Hızlı bir yoksullaşma süreci var.
Tüm koşullarını zorlayarak çocuklarını okutmak istiyorlar.
Okula hazırlık masrafları kara kara düşündürüyor zaten…
Mağazaları dolaşıp duruyorlar.
Gerçekten zor durumdalar.
‘’Bağış’’ yapacak halleri yok.
Zaten zor durumda olan insanlara yapmayın bunu…
