Bu hafta nedense hiçbir şey yazmak istemedim. Üstümde bir ağırlık bir keyifsizlik var sormayın gitsin. Hem Akhisar yenilgisi, hemde kulüp içindeki bir türlü giderilemeyen sıkıntılar insanda istek bırakmıyor ki... Kimle görüştüysem, kimle konuştuysam, şikâyet, şikâyet, şikâyet... Halil Başkan'dan başlayıp, Ersun Hoca'dan devam eden, futbolculara kadar uzanan bir hoşnutsuzluk var. Ya arkadaşlar; biraz sabır, biraz zaman dediğimde ise, sağolsunlar hemen "yalaka basın" damgasını vuruyorlar. Ne yazılır bunun üstüne siz söyleyin.
Eskişehirspor yönetimi farkında mı bilmiyorum ama görünen o ki, Eskişehirspor taraftarının yönetime karşı büyük bir güven sorunu var. Her şeyin altında bir bit yeniği aranması, hiçbir şeyin beğenilmemesi, doğru ile yanlışın bu kadar iç içe girmesi bana göre çok ciddi problem. Özellikle kulüp içinde yaşanan olayların anında duyulması, bunların bazılarının büyük yolsuzluklar gibi lanse edilmesi, yöneticilere ve kulüp çalışanlarına karşı inanılmaz bir tepki yaratmış durumda. Bu durum öyle kolayca geçiştirilecek gibi de değil. Çünkü karşılıklı güven kaybının olduğu bir ortamda başarılı olmak da mümkün değil. Stres hocaların ve futbolcuların yüzlerinden bile belli oluyor. Halil Başkan'ın bir an önce tedbir alması, ortamı yatıştırması gerek. Çünkü büyük camiaları yönetmek zordur. Çok seslilik vardır, zor beğenme vardır, her daim muhalefet vardır. İşler iyi giderken sesler cılız çıkar ama ters gittiğinde cılız sesler birleşerek büyük korolar haline döner. Bunu aşmanın yolu şeffaf ve samimi yönetim anlayışından geçer. Doğru zamanda, doğru bilgilendirilme yapılmalı, asla bilgi kirliliğine izin verilmemelidir. Eğer siz bunları yapmazsanız başkaları sizin yerinize yapar; doğrularınız, iyi ve düzgün işleriniz bile kamuoyu tarafından başka türlü algılanır.
Bu kulüp yıllar sonra büyük bir başarıya imza attı, Avrupa Kupasına katıldı. Bunun bile kaymağı yenilemedi. Halil Başkan, camiada kaç kişiden teşekkür aldı. Bu başarıdan eski hocamız Skibbe'ye, cezası yüzünden kupaya katılamayan Beşiktaş'a bile pay çıkarıldı ama Başkan'a gelince bir teşekkür çok görüldü. Halil Başkan, taraftarın gönlünde "efsane başkan" sıfatını alamadıysa, bunun nedenini iyi düşünmelidir. Benden uyarması, patlak lastikle yola çıkan, eninde sonunda yolda kalır. Herkes işini doğru yapmalı, yapmayanla yollar biran önce ayrılmalıdır.