Bir gün yere bir damla bal düştü..

Küçük bir karınca geldi, balın tadına baktı ve giti....
Bal hoşuna gitmişti..
Bir zaman sonra tekrar geldi, biraz daha yedi...
Gitmek istedi ama bal lezzetli gelmişti...
Bir türlü bırakamadı..
Kendini balın lezzetine kaptırdı ve bal damlasının içine girdi..
Ancak çıkmak isteyince buna güç yetiremedi..
Debelendikçe daha da battı ve balın içinde can verdi..
Karınca biraz bal ile yetinseydi elbette ölmeyecekti...

Derler ki:
“Dünya büyük bir bal damlasıdır...
Kim ondan yetecek kadarıyla yararlanırsa kurtulur....
Kim de ona dalarsa, karınca misali battıkça batar ve helak olur...”