Siyasette bir yerlere gelebilmek, öncelikle nasip işi.
Bu güne kadar yaşadıklarımız bunu kanıtladı.
Eğer nasipte yoksa olmuyor...
Nasipte varsa da, ne olursa olsun bir yerlere gelmek mümkün oluyor.
Belki hep aynı örneği veriyoruz ama...
Rahmetli Büyükşehir belediye Başkanı Aydın Arat'ın tek istediği milletvekili olmaktı. Önünde de hiçbir engel yoktu. Belediye başkanlığını bırakıp, milletvekili olacaktı. Ama ömrü buna izin vermedi.
Necati Okuroğlu, bıçağının her iki tarafının da kestiği dönemlerde iki kez Milletvekili olma fırsatı yakaladı. Her ikisinde de önünde hiçbir engel yoktu. Seçimler olacak, o da Meclise gidecekti. Ama nasip olmadı, her ikisinde de müdahale olup, demokrasi duvara tosladı.
Orhan Soydaş, Tepebaşı Belediye başkanı olarak seçildi, görev süresini Büyükşehir Belediye Başkanı olarak tamamladı.
Ömer Eker Meclis üyesiydi, Tepebaşı belediye başkanı oldu.
Anlayacağınız...
Siyasette nasip kimilerine güldü, kimilerine ise bir türlü gülmedi.
Sözü getirmek istediğimiz kişi Orhan Kesikoğlu...
Eskişehir'de 20 yıla yakın siyasetin içinde yer aldı.
Siyasetin içinde almadığı görev kalmadı.
22 Temmuz seçimleri öncesinde Demokrat Parti'den aday adayı oldu.
Listenin birinci sırasına yerleşti.
Hem de pek çok kişinin engel olmasına rağmen.
Anlayacağınız...
Buraya kadar şans yüzüne güldü.
Ancak partinin herkesi hayrete düşüren bir biçimde az oy alması ve baraj altında kalması...
Kesikoğlu'nun da seçilememesine neden oldu.
Aday olmasında yüzüne gülen nasip, seçimlerde gülmedi.
Yukarıda da söyledik.
Kesikoğlu 20 yıldır siyasetin içindeydi.
İçinde taşıdığı Eskişehir sevdasıyla, kente hizmet etmenin en iyi yolunun siyaset olduğuna inanmıştı.
Hizmet edebilmek için de aday oldu.
Nasibi yanında olsaydı ve seçilseydi, Milletvekili olarak gerçekten de kente hizmet etmenin en iyisini yapardı.
Ama nasip olmadı, seçilemedi...
Ne olurdu, ne biterdi bilemiyoruz...
Ama bildiğimiz, Kesikoğlu pek bir şey kaybetmedi...
Çünkü...
Seçilseydi Şehir kazanacaktı...