Perşembe günkü, "OSB ve AR-GE, yazımızdan sonra, bir sanayicimiz, "AKP iktidarında, döviz ve makro ekonomik kararları ile ilgili bir sorunumuz olmadı." diyerek, durgunluğun sebebini, başka yerlerde aramak gerekir. " diyerek, bu alandaki görüşleri, kabul etmediğini belirtmiş.
Oysa ESO Başkanı, Sn. Özaydemir, bir basın toplantısında, "döviz kurlarının sabit hale gelmesi, ancak buna karşın içerde maliyetlerin sürekli artıyor olması, artık dayanılmaz bir noktaya gelmiştir... O nedenle de artık kimse yatırım yapmıyor, çünkü sanayici önünü göremiyor. Eskişehir'deki sanayici için de durum aynı" demiştir.
Her dönem, ülke ve Eskişehir, sanayicisi, makro ekonomik karalar sonrası, zor durumda kaldı. Ancak ESO ve sanayicimiz, bu zorluklar karşısında, Eskişehir ekonomisi ve işletmelerin, etkilenmemesi için, ulusal ve global alandaki gelişmeler karşısında, zamanında gerekli girişimlerde bulunmamış ve çalışmalar yapmamış, proje üretmemiş veya tedbirler almamıştır. Oysa ekonomik kriz ve makro ekonomik karalar karşısında, ESO ve sanayicimize de düşen görevler de vardı, Çünkü, sanayicimizin bilgilendirilmesi yanında, çözüm üretilmesi de gerekirdi.
Şu bir gerçek ki, Eskişehir sanayisini etkileyen, "Makro ekonomik kararlar", " Yatırım felsefesindeki yanlışlıklar", " Ortaklık yapısındaki uyumsuzluk" ," Yönetim felsefesindeki boşluklar" gibi konularda, ESO ve sanayicimiz tarafından, zamanında tedbir alınmadığı, en azından bu alanlarda, sanayicimiz, yeteri kadar bilgilendirilmediği için, kent sanayisi, hızla kan kaybetti.
Nitekim Afyon Belediye Başkanlarından Sn. Abdullah Kaplan, " 1980'li yılların sonuna gelinciye kadar Eskişehir, bölgemizin en önemli kentiydi. Hem üniversite, hem de sanayi açısından müthiş bir gelişim içinde idi. Ancak 1987-1988' den sonra, bu niteliğini hızla kaybetti ve bu özelliklerini Konya ve Bursa'ya kaptırdı." tespitleri, ESO, ETO ve diğer ilgili kuruluşlar tarafından dikkate alındı mı bilinmez ama hala sohbetlerde konuşuluyor.
Yıllardır, ulusal ve global alandaki gelişmeleri, okuyucularımızla paylaştık. Özellikle de Eskişehir' in, kalkınmasında önemli etken olacak olan, " ÇATI " ve " SEKTÖREL" şirketlerin kurulmasını, "GÜÇ BİRLİĞİNİN" " oluşturulmasını, " Ar-Ge" çalışmalarına hız verilmesini, hep önerdik. Özellikle de kentte, "Üniversite- sanayi arasında, işbirliğinin kurumlaşmasını, hep önerdik ama arzu edilen boyutta dikkate alınmadı.
Diğer yandan, "Sosyo-Politik" gelişme sonucu, Eskişehir' de kamu yatırımları düştü. Ticaret ağırlık kazandı. Finansman ve girdi maliyetleri yükseldi. Kente, verimlilik artışı sağlanamadı. Sonuçta da Eskişehir, bölgedeki etkinliğini kaybetti. Afyon, Kütahya gibi çevre illere verilen teşvikler ise yatırımları azalttı. Hatta Eskişehir'deki yatırımlar bile, bu illere kaydırıldı.
Bor madeni açısından, zengin yataklara sahip Eskişehir'de, Milletvekillerinin, etkili olamayışı, sivil toplum örgütlerinin, özellikle de Üniversitelerin, ETO ve ESO' nun, yeteri kadar caba göstermemesi nedeniyle, "BOR ENSTİTÜSÜ", Ankara'ya kaptırıldı.
Ankara' ya, yakın olması nedeniyle, her yıl Bakanlıklar, uygulamaları için kenti kobay olarak kullandı. Milletvekilleri, ETO ve ESO gibi örgütler, bu duruma seyirci kaldı. Bu uygulamalar, işadamlarımızı ve halkımızı, zor durumda bıraktı.
Eskişehir' in, yatırım yapacak yerli ve yabancı yatırımcıların, istifadesine sunabileceği bir "MASTER PLANI " yok. Oysa Eskişehir' de, gelişmelerin hızını ve niteliğini doğru kavramak, bölgenin ve yatımların geleceğini, doğru yönlendirmek için, sürekli geliştirilen ve kalıcı da olan bir "MASTER PLAN' a, ivedilikle ihtiyaç vardır.
Eskişehir ve ESO, geçmiş yıllarda, ESO Başkanı Rahmetli Mümtaz ZETİNOĞLU ile bölgenin ve Eskişehir' in kaderini değiştirecek hedefler belirlemişti. Hatta " ANADOLU SANAYİ" deyimi, ilk defa onun tarafından kullanılmıştı. Üniversite- sanayi işbirliğini kurumlaşması, Tarımın sanayiye kaynak aktarır bir yapıya kavuşturulması, Eskişehir' in sahip olduğu madenlerin, ham yerine işlenmiş olarak ihracatı, hedef alınmıştı.
Yine Sayın ZETİNOĞLU döneminde, Eskişehir' deki ekonomi ve yatırımlarla ilgili gelişmelere ve hedeflere, bölgecilik yerine, Türkiye merceğinden bakılmış ve Eskişehir' in, " ORTA VE İÇ ANADOLU 'NUN TİCARET MERKEZİ" haline gelmesi hedeflenmişti.
Bu hedefler, Rahmetli Mümtaz ZEYTİOĞLU' ndan sonra gelen, ESO yönetimleri tarafından, sürekli, kalıcı ve sonuç alıcı bir şeklide uygulamada tutulmadığı gibi tarımın sanayiye kaynak aktaran hedefleri de dikkate alınmadı. Oysa geleceğin savaşlarının, " YİYECEK", SU" ve "ENERJİ" alanında olacağı söyleniyor. O nedenle de Eskişehir, "TARIM SEKTÖRÜ" ne, önem vermek ve sahip olduğu tarım alanlarını da korumak, tarımı ve madenleri sanayiye kaynak aktarır, bir yapıya kavuşturmak zorundadır.