5-20 Eylül...
Farklılık getirdi yine Eskişehir'e...
Artık bir 'Ahmet Ataç' klasiği olan sempozyumu 8nci kez uğurluyoruz.
Yenisini karşılamak üzere...
***

Sempozyum alanı yine cıvıl vıcıldı.
Küçük çocuklardan, büyüklere...
Gençlere, kadınlara, yaşlılara.
Herkes oradaydı.
Kimisi yerli yabancı sanıtçılarla iç içeydi.
Kimisi eserlerin ortaya çıkışını yakından inceledi.
Kimisi tez konusu olan ödevini yaptı.
Kimisi çamur yoğurmayı öğrendi.
Kimisi konserlerle eğlendi.
Kimisi sergi asolnlarını gezdi.
Kimisi de alışveriş yaptı!
***

Kısaca;
Herkes sempozyumdan bir şeyler aldı.
Sempozyum da kente karşılığında çok şeyler kattı.
En başta uluslar arası boyuttaki tek sempozyumumuz olma gururunu yaşattı bize!
Sanatı, sanatçıyı şehirle buluşturdu yine...
Kısaca;
Farklıydı 5-20 Eylül.
Çünkü yine fark yarattı Sempozyum...
***

O yüzden yapanların ellerine, gelip gidenlerin ayaklarına sağlık.
O halde buyrun bugünkü konsere.


BÖYLE İYİ BİR ESES İZLEMEMİŞTİK!

Başlık mübalağa falan değil.
İnanın, şu yaşımıza kadar izlediğimiz en iyi Eskişehirspor'u Gençlerbiliği karşısında izledik.
Neler neler vardı sahada!
Bitmek tükenmek bilmeyen eneji.
Sağlı sollu rakibe yüklenen takım.
Dikine gitmeyi öğrenmiş futbolcular.
İkili mücadelerde rakibi sere serpe serenler.
Bilek haraketleri, varyasyonlar.
Verkaçlar, ters toplar, ara paslar, şutlar, iyi kademe, işleyen kanatlar...
Aklınıza gelecek her şey!
Bir anda bilgisayar oyunu oynuyor havasına büründük.
Yapılan tempoyu iuzlerken biz yorulmaya başladık.

***

Bir kez daha tekrar ediyorum...
Başlık dahil şu ana kadar anlattıklarımız sahiden abartı değil!
Bugüne kadar izlediğimiz en iyi Es-Es'i izledik çünkü...
Mağlubiyet, kaçan puanlar, içerde yenilmek falan.
İnanın umrumuzda bile değil!
Böylesine bir resital izledik ya!
Bu bizim için yeterli.
Dahası;
İçimiz rahat!
Çünkü bu takım ileride bu ligi parçalar...