Eskişehirspor, bu görüntüsüyle Türkiye Kupası masalında da, erken söndüreceğe benziyor ışıklarını. Son iki resmi maçta gördük ki sanki ustalar gitmiş, çıraklar gelmiş.
Bu takımda bir şeylerin ters gittiği her halinden belli. Perde arkasında neler yaşanıyor bilemiyoruz, ama koca sezonun kaderi Sivas maçının ardından Bursa ile oynanacak 3 maça bağlandı. Eskişehirspor'un ise futbolcuların insafına...
***
Kulaktan kulağa yayılan dedikoduları doğrularcasına maça sağlıksız bir havada başladığı her halinden belliydi takımın. Ertuğrul Sağlam'ın dahi maç öncesinde ruh halinde ki sıkıntı yüzüne vuruyordu. Kötü başladığı maçta ilk tehlikeleri yaratanda Eskişehirspor'du. N'Daye uygun pozisyon çok kötü vuruş yaptı. Üç dakika sonra Niasse, Eskişehirspor defansının yan top zafiyetindeki ipliğini pazara çıkardığı pozisyonda golünü attı. Ardından Sezgin'in alt yapı oyuncularının dahi yapmayacağı şekilde topu göbeğe atmaya çalıştığı pozisyonda araya giren yine Niasse sonucu daha 21.dakikada belirledi.
lll
Eskişehirspor'un kötü oynaması bir yana, dün galibiyetin ruhu ölüydü. Hep bir isteksizlik ve kopukluk. Sadece ikinci yarıda biraz kıpırdandılar. Servet'in direkte patlayan kafa vuruşundan sonra filmin sonu aslında belli oldu. Avrupa'ya açılmak adına en kısa ve kolay gözüken Kupa yolunda daha ilk hendekte yere yıkıldık.
Maç sonunda Ertuğrul Sağlam'a baktım.
'Benim bu kulüpte geleceğim ne olacak' dercesine başını yere eğerek sahadan çıkan adama.
En çok ona üzülüyorum. Bu kulüp böyle yönetildiği sürece o apoletlerini sökeceğe benziyor
***
Dün gece Atatürk stadın ki futbolu yermek yersiz aslında. Takımın neden bu ruh halinde sahada yer aldığını araştırmak gerekir. Avrupa'ya çıkacak ufak bir denize dahi minyatür bir gemiyle açıldığınız zaman demek ki sonuç böyle oluyor.
Görünen bir şey var ki... Eskişehirspor yönetiminin, bundan sonra ki yaşanacaklarda mazeretlere sığınacak bir limanı da kalmayacak. Çünkü enkaz edebiyatı artık bayatladı...