Maliye Bakanı Sayın UNAKITAN, bir dizi inceleme ve ziyaretlerde bulunmak üzere, bugün Eskişehir' de. Bu sefer gelişinde, ne gibi vaatlerde bulunacak bilinmez ama daha evvel yaptığı ziyaretlerde, Beylikova'da hayvancılık ve Sivrihisar organize bölgeleri, ortaöğretim kız yurdu. Lojistik Merkezi, İstanbul ve çevre yolunu, demiryolu Mudanya bağlantısı gibi, benzer projeler üzerindeki vaatleri, aklıselim insanlarımızı umutlandırdı. Özellikle de her zamanki, "HOŞGÖRÜLÜ" ve ESPİRİLİ" tavrı ve kişi/kişilere ve kurum/kuruluşlara karşı, eşit yaklaşımı yanında, "Bize oy verene de, vermeyene de hizmet edeceğiz" sözü ile de Eskişehir' de, "Takım Ruhu" ,"Ortak akıl" , "Ortak Payda" ve Toplum Katılımı" gibi kavramları da, kent gündemine egemen kılacağının, sinyallerini de verdi. Bu tavrı ve vaatleri ile de, Demokrat Parti döneminde, Eskişehir' e, çok büyük kamu yatırımı gerçekleştiren, Maliye Bakanı, Rahmetli Hasan Polatkan ve Bayındırlık Bakanı, Rahmetli Kemal Zetinoğlu' nu hatırlattı. .
Sayın UNAKITAN ' ın, bu yaklaşımı ve yarattığı ortam, diğer milletvekilleri, Vali, belediye başkanları, halkımız, meslek odaları, sivil toplum örgüleri, tarafından çok iyi değerlendirilmeli ve kentte, bir "TAKIM RUHU" gerçekleştirmek için, gayret ve caba gösterilmelidir. Bu, Eskişehir'deki tüm kesimler için, bir görev olduğu kadar bir haktır da.
Aslında Eskişehir' de, "TAKIM RUHU" oluşturmak için, Sayın UNAKITAN ' la bir fırsat doğdu. Bu fırsat mutlaka en iyi şekilde değerlendirilmelidir. Çünkü Eskişehir, 1950'li yıllarda, Türkiye'nin altıncı büyük kenti idi. Bugün ise sıralamadaki yeri ortalardadır. Sorunlara, her gün bir yenisi ekleniyor. Eskişehir'e, düşünülen hatta kaynağı bulunan, pek çok proje, ya başka illere kaydırıldı, ya da ilgisizlikten atıl kaldı. İşsizlik çığ gibi büyüdü. Kırsal kesimden, kent merkezine göç hızlandı. Geçmiş yıllarda, her hükümete bakan veren kent, siyasi platformda sürekli erozyona uğradı. Sonuçta da güç kaybetti.
Elbette bu kötü gidişin, sebep/sebepleri ortada. İlde siyasi partiler, sivil toplum örgütleri, meslek odaları, bürokratlar, milletvekilleri ve halkımız arasında arzu edilen boyutta güç ve işbirliği yok. Kente, nemelazımcılık, vurdumduymazlık, en kötüsü de "BANA NE " havası egemendir. Özellikle de siyasi alanda ve kitle örgütlerinde, aynı kişilere görev alıyor veya veriliyor. Eskişehir'e, hizmet getiren veya canla başla çalışan bürokratlara sahip çıkılmıyor. Elit güçler, verimli icraatın, önünde en büyük engeldir. Sahip yöneticilik ise, adeta ilin kaderidir. Ekip çalışması yok denecek kadar az. Üniversitelerle, kurum/kuruluşlar arasında, istenen düzeyde, işbirliği yok Toplum katılımı ise istenen boyutta değildir. Halka ve dünyadaki gelişim ve değişimlere rağmen, bir şeyler yapılmak isteniyor. Eldeki değerlere ise sahip çıkılmıyor.
Bu tablo, kentin kaderi değildir. Olmamalıdır da. Çünkü Eskişehir, bünyesindeki maddi ve manevi değerleri ve demografik yapısı ile bu tabloya ne layık, ne de mahkûmdur. Yapılması gerekenlerde ortadadır. Yeter ki Eskişehir deki kişi/kişiler ve kurum/kuruluşlar, elini taşın altına koysun," EKİP" çalışmasını, her alana egemen kılsınlar. Eskişehir'in, içte ve dıştaki menfaatleri karşısında, birlik ve beraberlik içinde hareket edilsin.
Üniversitelerimizle, kurum/kuruluşlar arasındaki işbirliği mutlaka sağlanmalı. Tüm kesimlerin katılımı ile merkezi idareye karşı güçlü bir "lobi" oluşturulmalıdır. ETO Başkanı, Sayın Sarar' ın söylediği gibi, kapalı kapılar arkasında iş çevirenler, bu alışkanlıklarında da vazgeçmelidir. Bu davranışın ve kısır çekişmelerin, Eskişehir'i, her alanda getirdiği nokta ortadadır.
Türkiye'de, her alanda söz sahibi olmuş iller, kentin sorunlarının çözümünde ve ilin menfaati olan gelişmelerde, merkezi idareye karşı birlikte hareket ediyorlar; Siyasi, odaklar bile kentlerinin bugününü ve geleceğini birlikte düşünebiliyorlar.
İşte Kayseri ve Konya!
Yıllardır birlikte düşünüp, birlikte karar vermeleri sonucu, her alanda çıtayı yükselttiler. Her iki ilin konumu, Eskişehir'den daha iyi olmamasına rağmen, sanayi de büyük aşama kaydettiler. Şehircilik de ise ciddi gelişmeler sağladılar.
Eskişehir, hedeflerine ulaşmak, ulusal ve global alanda söz sahibi olmak istiyorsa, kentteki tüm kesimler, siyasi kısır çekişmeleri bir tarafa bırakarak, ekip oluşturmalı ve takım ruhu içinde de çalışmalıdır. Ayrıca her kesim, kentin sorunlarının çözümünde, elini taşın altına koymalı, üzerine düşen görevleri de eksiksiz yerine getirmelidir. Çünkü gidebileceğimiz, başka bir Eskişehir Yok...