Evli kadın kocasının genç ve güzel sekreterine içerler. O zaman bu tür sevgide güven duygusu bulunabilir mi? Çünkü türü sevgi de, gerçek ve sağlam sevgi olamaz, aslında. Bu tür sevginin güven duygusu vermeyişinin iki ayrı nedeni daha var. Birincisi; acaba bizi seven kişinin düşündüğü kişi miyiz, endişesidir. Tüm insanların iki yüzü vardır. Biri dışa gösterdikleri, öteki yalnızca kendilerinin bildiği yüzleridir. İnsanlar sandıkları kişi olmadığımızı anlar ve bizi terk ederlerse korkusu buradan doğar. İkincisi de ya günün birinde değişirsem ve insanlar beni sevmez olurlarsa endişesidir. Bir temizleyicide çalışan dünya güzeli kızın yüzü patlayan kazanla parçalanmış. Yüzü fena halde çirkinleşince, nişanlısı nişanı bozup onu terk etmiş. Daha acısı aynı kentte oturan anne ve babası, hastaneye ziyarete bile gelmemişler, artık çirkin olan kızlarını....
Sahip olduğu sevgi, sahip olduğu güzellik temeli üstüne kurulmuş olduğundan bir gün içinde sevgi olmuş. Güzellik kalmayınca sevgi de kalmamış. Kız da birkaç ay sonra kahrından ölmüş..
Toplumlarda sevgilerin çoğu "Çünkü" türündendir ve bu tür sevgi, kalıcılığı konusunda insanı hep kuşkuya düşürür.
*****
Peki o zaman, gerçek sevgi, güvenilecek sevgi ne?
Ve işte sevgilerin en gerçeği:
Üçüncü tür sevgi: "Rağmen"
Bir koşula bağlı olmadığı için ve karşılığında bir şey beklenmediği için sevgi?
Eğer türü sevgiden farklı bu. Sevilen kişinin çekici bir niteliğine dayanıp böyle bir şeyin varlığını esas olarak almadığı için çünkü türü sevgiden farklı. Zira, insan bir şey olduğu için değil, bir şey olmasına rağmen sevilir. Güzelliğe bakar mısınız? Rağmen sevgi.
Esmeralda, Quasimodo'yu dünyanın en çirkin, en korkunç kamburu olmasına rağmen sever.
Asil, yakışıklı, zengin delikanlı da Esmeralda'ya çingene olmasına rağmen tapar. Kişi dünyanın en çirkin, en zavallı, en sefil insanı olabilir. Bunlara rağmen sevilebilir.
Tabii bu sevgiyle karşılanması şartı ile. Burada insanın, iyi çekici ya da zengin konum edinerek sevgiyi kazanması gerekmiyor.
Kusurlarına, cahilliğine, kötü huylarına ya da kötü geçmişine rağmen olduğu gibi, o haliyle sevilebiliyor. Bütünüyle çok değersiz biri gibi görünebiliyor ama en değerli gibi sevilebiliyor. Yüreklerin en çok susadığı sevgi budur. Farkında olsanız da, olmasanız da, bu tür sevgi sizin için yiyecek, içecek, giysi, ev, aile, zenginlik, başarı ya da ünden daha önemlidir.
Bunun böyle olduğundan nasıl emin olursunuz? Haklı olduğunu kanıtlamak için bir teste yapılır.
Şu soruya cevap verilmesi istenir:
Kalbinizin derinliklerinde, dünyada kimsenin size aldırmadığını ve hiç kimsenin sizi sevmediğini düşünseydiniz, yiyecek, elbise, ev, aile, zenginlik, başarı ve üne olan ilginizi yitirmez miydiniz?
Kendi kendinize yaşamamın ne yararı var diye sormaz mıydınız?
Şu anda en sevdiğiniz kişinin sizi sadece kendi çıkarı için sevdiğinizi anladığınızı bir düşünün. Dünya birden bire başınızın üstüne çökmez miydi. O an yaşam size anlamsız gelmez miydi?
Diyelim sıradan bir yaşamı var. Günlük yaşıyorsunuz. Günün birinde gerçek, derin ve doyurucu bir sevgi bulacağınızdan umudunuz olmasa,
Kalan hayatınızı nasıl yaşardınız?
Maalesef öyleleri
- ya iyice umutsuzluğa kapılıp intihar ediyorlar.
- ya da iyice dağıtıp yaşayan ölü haline geliyorlar.
Bugün yaşamınızı sürdürebilmenizin nedeni Rağmen türü sevgiyi şu anda yaşamanız ya da bir gün bu sevgiyi bulacağınıza inancınızdır. Bugün yaşadığımız toplumda herkesi doyuracak bu (Rağmen sevgi) yi bulmak zor.
Çünkü herkesin seviye ihtiyacı var.
Kimsenin başkasına verecek fazlası yok?
Yakınımızda olan birinin bu sevgiyi bize vermesini bekleriz.
Ama unutmayın ki, o da aynı şeyi başkasından beklemektedir.