Artık Eskişehirspor için lig bitmiştir.
İlk 8'e girsek dahi sezonun hiçbir esprisi kalmamıştır.
Ne tadı kaldı ligin ne heyecanı.
***
Dünkü Karabük maçının özetine gelince;
İsteyen ve sahaya yüreğini koyan takım kazandı.
Eskişehirsporlu futbolcuların ise ne ayaklarında, ne de kafasında ahenk vardı. Kırmızı Şimşekler futbol adına hiçbir şey yapmadı desek yeri var. Kaleye atılan tek bir şut yok. Karabük savunmasını zorlayacak koordine bir atak dahi geliştiremedi Eskişehirspor. Rakip takım girdiklerini atsa daha farklı bir sonuç dahi çıkabilirdi.
***
Yenilen gollerin eski futbolcumuz Mehmet Yıldız'dan gelmesi ise tam bir dramaydı. Kendi elinle sahip olduğun golcünü hem de hiçbir sıkıntı yokken, belli miktar para uğruna satanların ders alması gereken bir gündü dün. Her anlamda beceriksiz olan Eskişehirspor yönetiminin boy aynası oldu Mehmet Yıldız.
Gelişinden gidişine ve dünkü attığı gollere kadar...
***
Karabük maçı günlük galibiyetlerde olduğu gibi günlük bir yenilgidir sadece. Asıl önemli olan takımda ki sorumsuzca mücadelenin nedenleri nedir?
Sözleşme şartlarına gelince mangalda kül bırakmayanların sahada işine saygısı olması lazım...
Yada en azından Dede kadar mücadele etmesi.
O kutsal Eskişehirspor formasının içine sadece bedenini sokanların, kaybedilen maç sonunda Dede'ye gösterilen sevgi ve saygının nedeni araştırması lazım...
***
Bu sezon taraftar da görülen tutarsızlıklarda hat safhada. Eskişehirspor'un yanlışlarla yönetildiği gerçeği sadece kaybedilen maçlar sonunda akla geliyor.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi maçında neden kısıktı sesler...
Futbolda başoyuncu seyircidir. Eskişehirspor'da bazı şeylerin değişmesini de sağlayacak tek kuvvette taraftardır.
Halil Ünal son iki sezonunda tarihi hatalar yapmıştır. Başkan Ünal'ın yanlışlarına doğru muamelesi yapmak tamamen gerçeği inkar etmektir.
Bu yönetim her anlama miladını doldurmuş ve inandırıcılığını kaybetmiştir.
'İnsanlar nasılsa, yönetenlerde öyle olur' gerçeğinden yola çıkarak herkes şapkasını önüne koyup düşünmelidir. Eskişehirspor taraftarının da ciddi bir reforma ihtiyacı vardır.
Gerçekler ne yazık ki acı...
Taraftar, Amigo Orhan'dan kalan mirası tamamen yok etmiştir.
Stada cebinden ve yüreğinden vermeyerek girenler, futbolcuya tapar, başkanlarına ibadet eder. Eleştirenler de bulunanlara da küfür eder. Böyle bir düzende futbolcular ve yöneticiler her türlü egolarını tatmin eder. Olan temiz duygularla soğuk havada açık tribüne gelen garip taraftara olur.
Yazılarımızın içeriğine değil de başka yönlerine bakanların ve dilenen özürde ki imanın bile farkına varamayanların anlayamayacağı gerçeklerdir bunlar.
Bu soysuz düzeni yaratanlara rağmen Eskişehirspor'un geleceğinden umudumuzu yitirmedik.
Çünkü biliyoruz ki bataklıklar kendilerine ait olmayanı geri verir. Çünkü biliyoruz ki cümlelerimizi gerçekten anlayan yürekli insanlarımız da fazlasıyla mevcut.