Sadece aklın ve yüreğin galibiyet ile dolu olması bazen kazanmaya yetmiyor.
Biraz da şans gerekiyor.
Bedeni harekete geçirmek gerekiyordu, geçirdik. Ama topu 3 direğin arasından gerekli zamanda gerekli yerde geçiremedik. Yani Galatasaray'ı kıvama getirsek de son darbeyi indiremedik.
Şansımızı harekete geçirmek istedik, beceriksizlikle talihsizlik arasında sıkıştık.
***
Teknik direktör Skibbe'nin de elini açık oynadığı bir geceydi. Geldiği günden bu yana ilk kez doğru tercihleri yaptı.
Eskişehirspor maçın ilk dakikasından itibaren mutlak galibiyete kilitlenmiş takım görüntüsündeydi.
Savunmanın arkasına atılan toplar ustacaydı da, o toplarla buluşanların ustalığı tartışılırdı.
Öyle ki Funes Mori maçın henüz başında rakibi travmaya sokabilirdi.
***
İki takım arasında elbette kalite farkı vardı ama maçın bütününde Eskişehirspor'un çoğalan yanıyla, Galatasaray'ın azalan yanı arasında heyecanlı pozisyonlar çıktı ortaya. Hepsi de Galatasaray kalesi önündeydi. Ancak burada da Muslera'nın iyi kaleci olduğu gerçeğiyle yüzleştik.
Özellikle ikinci yarıda oyunu rakip alana yığdığımız dakikalar vardı.
Ama maçın başında yediğimiz bir gol vardı ki, böyle bir gecede bu denli bir hatanın yeri yoktu.
Galatasaray'ın geceye tutunmasını sağlayan en önemli faktörlerden biri bu goldü.
***
Eskişehirspor genel anlamda üst düzey bir oyun oynadı. Maçın son 20 dakikasında gecikmeli de olsa gerekli hamlelerde yapıldı. Ancak topun kimi seveceği belli olmuyor.
Dün gece galibiyet kurgusunun içindeki en talihsiz resim Emre Güral'dı. Kalite kokan vuruşu direkte patlayan Emre Atatürk Stadı'na müthiş bir giriş yapabilirdi. Ama ilerisi için bu takıma faydalı olacağının sinyalini verdi.
***
Sonuçsuz kalan yoğun baskının aleyhimize dönecek bir planın parçası olduğunu da hesaba katmak gerekirdi belki. Rakibi hırpalamak isterken hırpalanmak gibi...
Verilen mücadelenin kazanmaya yetmediği anlarda, ani rüzgarlarda savrulmak gibi.
Yediğimiz ikinci gol de böyle bir şeydi.
Beraberliğe sevinecek Galatasaray'ın 3 puanı alarak gitmesi tam anlamıyla şaka gibiydi.
***
Sahadaki hakemi de işaret etmeliyim.
Adı büyük olarak anılan takımların maçlarında ezilen kadar zavallı hakemlik yoktur.
Duruşundan taviz veren hakemliğin, bizlerden neler aldığını gördük ama daha göreceğimiz var; ondan korkuyorum.
***
Kazanmanın anlamının büyük olduğu gecede, kaçan pozisyonlar istediğimizi bize vermiyorsa da, Eskişehirsporlu futbolcuların ortaya koyduğu mücadele övgüyü hak ediyor.
Futbol şansımızın yanımızda olmadığı talihsiz bir geceydi belki ama Eskişehirspor takımı bundan sonraki haftalar için umut verdi.
***
Son olarak;
Skibbe'de sanırım bu takımın rakiplere saygı duymak kadar kendisine de saygı duyulacak bir ekip olduğunu anlamıştır. Akhisar ve Konya'daki kaybedilen puanlara da mutlaka yanmıştır. Bu konuda asıl sorgulanması gereken Eskişehirspor'un neden geçen 2 haftada böyle oynatılmadığı olmalıdır
Yeniden doğuşun koşullarını futbol anlamında üretmeye başlayan Eskişehirspor'un Gençlerbirliği maçlarıyla birlikte ligin geri kalanında kendisine yakışanı almasını dileyelim.
Dün geceki futbola saygı duyarak ve gelecek maçlarda da devamını umarak...