Milli maçlar için verilen kısa arada Eskişehirspor'un buğüne kadar sergilediği performansa yönelik bir değerlendirme yaptığımızda akla gelen ilk şeyin "istikrarsızlık" olduğunu rahatça söyleyebilirim. Şike soruşturması sebebiyle yaşanan can sıkıcı gelişmeler sonrasında hazırlık maçlarındaki kötü futbol ve sonuçlar keyfimizi kaçırmış, beklentiler aşağı çekilmişti. Buna rağmen lige bomba gibi başladık. İlk üç maçta alınan yedi puan kadar sergilenen futbol, hepimizi zirve yarışı için umutlandırmıştı. Sonra birden herşey tersine döndü. Peşpeşe gelen mağlubiyet zincirinde kendi sahamızdaki Manisa maçı ile kelimenin tam anlamıyla dip yaptık. Eyvah, tepetaklak gidiyoruz derken, son derece moralsiz çıktığımız maçta, ligin iyi takımlarından İ.B.Belediye karşısında galibiyeti kaçırdık. Ardından Samsun ve Karabük karşısında alınan iki önemli galibiyet... Şimdi hafta sonu Kadıköy'de Fenerbahçe karşısında nasıl bir sonuç alacağımızı kim tahmin edebilir ki?
Alman Hocamız son maçlarda takımı 4-1-4-1 dizilişi ile oynatıyor. Ligden örnek vermek gerekirse Fatih Terim bu sistemi G.Saray'da uygulamaya çalışıyor. Savunmanın önünde onlarda Melo, bizde Bülent Ertuğrul oynuyor. Dörtlü orta bloğu ise çok koşan, ayağına hâkim, pas yüzdesi yüksek, hareketli ve mücadeleci oyunculardan tercih eden her iki hocada, bu bölgenin forvete yakın oynamasını istiyor. Böylece tekli forvetin açığını bu bölgeden gelecek destekle en aza indirmek niyetindeler. Eski hocamız Bülent Uygun genelde dörtlü savunma önünde iki defansif orta saha oynatarak 4-2-3-1 sistemi ile savunmayı sağlama alan bir dizilişi tercih etmişti. Bu sistemde orta sahadan daha fazla destek alan Diego ve Nadareviç, rakibe şimdiki kadar pozisyon vermiyorlardı. Bu bir tercih meselesi, Alman Hoca bu şekilde devam edecekse bizlere Diego'nun eski formuna kavuşmasını beklemekten başka bir çare kalmıyor.
Hafta sonu Kadıköy'de karşılaşacağımız Fenerbahçe bu sezon ligin yalnız takımı. Şike soruşturması nedeniyle iyice bunalmış durumdalar. Birde Şampiyonlar Liginden aforoz edilince herşeye tepkili, öfkeli ve aşırı kızgınlar. Onların bu gerginliğini değerlendirip Kadıköy'den bir zaferle dönebilirmiyiz? Bence evet, üstelik tam zamanı... Onlardan çok koşarsak, onlardan çok mücadele edersek ve kazanmayı gerçekten istersek İstanbul'dan mutlu dönmememiz için hiçbir neden yok.
