Kimi askeri olayları askerler kadar siviller de tartışır. Batı'daki tartışmalarda genel olarak 'denek' diye savaş tarihçisi Sir Edward S. Creasy'nin dünyanın en büyük meydan savaşları sıralaması gösterilir.
Bu sıralamada yer alan savaşların birçoğu gerçekten 'meydan savaşı' mıdır yoksa bir 'büyük savaş' mıdır? Karar okuyanındır.
Maraton Savaşı (Perslerle Yunanlılar arasında İÖ 490): Pers Kralı Darius I komutasındaki 100.000 kişilik bir ordu Yunanistan'ı ele geçirmek üzere geldiğinde, karşılarında topu topu 10.000 (yazı ile on bin) Atinalı buldular.
Tutuşulan savaşta 6.400 Pers askeri öldürüldü, geri kalanları da denize döküldü.
Büyük Peloponnez Savaşı (Sirakuza yenilgisi İÖ 413): Atina donanması 134 parça gemi ile pupa yelken Sirakuza önlerine gelmiş ve saldırıya geçmişti. Sirakuzalılar kuşatmayı yardılar, kentten çıktılar ve Atinalıları yüz geri edip gemilerine bindirerek bir güzel kaçırdılar.
Arbela Savaşı (Makedonya fetihleri İÖ 331): Savaş, Büyük İskender ve ordusu ile Pers Kralı Darius III arasındaydı. İskender'in arkasında 47.000 kişilik koca bir ordu vardı. Darius III yenildi ve İskender de İndus Irmağı kıyılarına kadar yürüdü gitti.
Metaurus Savaşı (II. Pön Savaşı, İÖ 207): Anibal ile kardeşi Astrubal ne yapıp edip 10 yıl sürmüş savaşların sonunda Roma ordusuna kesin bir yenilgi tattırmak istiyorlardı. Metaurus Irmağı kıyısında Gaius Cladius Neron (bu Neron başka Neron'dur) komutasındaki 7000 (yazı ile yedi bin) Romalı, Astrubal'ın ordusuna saldırdı, 10.000 (yazı ile on bin) askeri öldürüldü ve Kartacalıların Roma'yı fetih düşlerine son verdi.
Roma İmparatorluğu'nun Germen Savaşları (Arminius'un Varus komutasındaki Roma lejyonlarına karşı zaferi, İS 9): Romalı General Varus, Germen Arminius tarafından Teuto-oburg ormanında pusuya düşürüldü ve 50.000 Roma askeri öldürüldü, tutsak edildi. Arada komutan Varus da canına kıy-dı bu onursuzluk yüzünden. Felaket olmasma felaketti tabii, fakat Roma'nın Almanya içlerine yürümesi ancak böyle dur-durulabilmişti.
Chalons-Sur-Marne Savaşı (Batı Roma İmparatorluğu sa-vaşları, İS 451): Batı Roma Generali Flavius Aetius ile Ger-men-Vizigot Kralı Theodoric I, Hun İmparatoru Atilla'nın 40.000 kişilik kuvvetlerine karşı birleştiler ve Hunları Ren Irmağı'nın öte yakasına püskürttüler. Böylece, Batı Avrupa'ya yönelik Hun tehditleri son buldu.
Tours Savaşı (Arapların Fransa'yı işgali, 732): Frank Kralı Charles Marter, 60.000 kişiden oluşan Arap (Endülüs-Emevi) ordusunu yenilgiye uğrattı ve Arapların İspanya'dan sonra Avrupa'ya yayılmalarını durdurmuş oldu.
Orleans Savaşı (Jan Dark'ın İngilizleri yenisi, Yüz Yıl Savaşları, 1429): VII. Charles, Fransız Jan Dark emrine bir Fransız ordusu vermiş ve kadını Orleans'daki kuşatmayı kaldırmaya yollamıştı. Jan Dark'ın ordusu İngilizleri gerçekten de yendi, onu bir dizi zafer izledi. Fransa, bir kadın sayesin-de bağımsız kalmayı başarabilmişti.
Ingiliz-Ispanyol Savaşı (İspanyol armadasının yenilgisi, 1588): İngiltere Kraliçesi I. Elizabeth'in 34 gemiden oluşan donanması, Manş Denizi'nin denetimini ele geçirdikten sonra İngiltere'ye saldırmayı amaçlayan Philip H'run Yenilmez Armada'sını yendi ve bu başarı, İngilizleri birinci sınıf bir deniz gücünün sahibi yaptı.
Blenheim Savaşı (İspanyol sonrası savaşı, 1704): Malborough Dükü John Churchill ile Savoy Prensi Eugene'in 52.000 kişilik birleşik ordusu, 60.000 kişilik Franko-Bavyera ordusunu bozguna uğratmış, böylece Fransızların Avrupa'ya egemen olmasına son vermişti. '
Poltova Savaşı (Büyük Kuzey Savaşı, 1709): İsveç Kralı Charles XII (namı diğer Demirbaş Şarl) Rusya'yı işgal edip Ukrayna kentlerinden Poltova'yı kuşatma altına almıştı. Çar Büyük Petro'nun orduları, onun ordularından kat kat kalabalıktı. Üç Rus'a İsveçli düşüyordu ve böylece Ruslar İsveçlileri ezdi, hepsini kılıçtan geçirdi.
Valmi Savaşı (Fransız Devrimi savaşları, 1792): Charles Dumouriez ve François Kellemann komutasındaki Fransız kuvvetleri, Dük Bruncwick'in Prusya kuvvetlerini durdurup Ren Irmağı gerisine çekilmeye zorladı. Valmi Savaşı, Fransız devrimcilerinin giderek çöken morallerini düzeltme konusunda inanılmaz bir zafer olmuştur.
Waterloo Savaşı (Napolyon'un Yüz Gün Savaşları, 1815): Napolyon on yıl son bir zafer umuduyla Dük Wellinton komutasındaki Birleşik Prusya ve İngiliz Kuvvetlerine saldırmıştı. İngilizler cepheyi ayakta tutmayı başardılar. Fransız ordusu geri çekilmek zorunda kaldı. Ardından Napolyon tahttan çekidi ve yerine XVIII.Louis, Fransa Krallığına getirildi)
