Suların yükseldiği sırada Nil kıyısında bir sırtlan ile bir timsah karşılaştılar; durup selamladılar birbirlerini.
Sırtlan konuştu ve dedi, "Günleriniz nasıl geçiyor, efendim?"
Ve timsah cevapladı "Kötü geçiyor. Gün oluyor acılarım ve hüznüm içinde ağlıyorum, ve yaratıklar diyorlar ki, ' Bunlar yalnızca timsah gözyaşları.' Ve bu beni her sözün ötesinde yaralıyor..."
Ve sırtlan dedi, "Acınız ve hüznünüzden söz ediyorsunuz; ama bir an için beni düşünün. Dünyanın güzelliğine, harikalarına, mucizelerine bakıyorum ve salt bir sevinçle, günün güldüğü gibi gülüyorum. Ve ormanın insanları diyorlar, ' Bu yalnızca bir sırtlanın gülüşü.'..."