Kayserili, hayırseverler tarafından yaptırılan binaların, temel atma, açılış ve protokol imza törenine katılan, Cumhurbaşkanı Sayın Gül, hayırseverleri, altın ve gümüş madalya ile ödüllendirdi. Bu ilgi sayesinde, Kayseri'de, okulların %80'i, hayırseverler yaptı.
Balıkesir Valiliği, İl Genel Meclisi'nin aldığı karar ile belirlenen ve ödüle layık görülen, toplam 62 hayırsever, ödüllendirildi,
Eskişehir'de, hayırsever insanlarımızın, bırakın madalya ile ödüllendirmesini ilgililer tarafından hatırlanmıyor bile. Köşemizde, defalarca yer verdiğimiz ve ilgililere de sözlü söylediğimiz halde, yılda bir kez yemek ve plâket verilmedi. Hatta Cumhuriyet Balosu' na dahi, defalarca yazarak ve söyleyerek, davet edilmesini sağladık.
Dikkat ettik, Sayın Prof. Dr. Yılmaz Büyükerşen'in, Eskişehir'e kazandırdığı "Yılmaz Büyükerşen Balmumu Heykeller Müzesi"nde, hemen herkesin Balmumu heykeli var. Ama hayırseverlerin, özellikle de Eskişehir'e, bir "OKUL" ve bir " HUZUREVİ" kazandıran, pek çok caminin yapılmasını ve Restorasyonunu gerçekleştiren, hala Yunus Emre Külliyesi' nin yapımı için, gayret gösteren, Sayın Tayfur BAYAR' ın, balmumu heykeli yok.
KIRAÇ AİLESİ, Rahmetli Ali Numan Kıraç'ın, anısına, ESOGÜ ZİRAAT FAKÜLTESİ' nin tüm binalarını yeniledi. TEGV' in, Eskişehir' deki ATATÜRK EĞİTİM PARKI' nın hamisidir. Defalarca Ali Numan KIRAÇ' ın, bir caddeye isminin, oğlu İnan KIRAÇ'a da, fahri doktora verilmesini önerdik. Ancak bu önerilerimiz de dikkate alınmadı.
Ayrıca Türk tarımına ve Eskişehir'e, büyük hizmeti geçen, Türk tarımının da duayeni olan, Ali Numan KIRAÇ' ın da Balmumu Müzesinde, heykelini görmek isterdik.
Yine "TBMM Üstün Hizmet Ödülü", Eskişehir' den, alan hayırsever yok denecek kadar az. Oysa Türkiye' de, bu hizmet ödülünü alan pek çok kişi var.
Eskişehir' de, ilgilerin, hayırseverlere karşı ilgisizliği, hayırsever insanlarımızın sayısını da azalttı. Ancak aynı ilgililer tarafından, kentte, hayırsever olmadığı da hep şikâyet konusu yapıldı. Oysa Eskişehir'de, hayırsever insanlarımıza, diğer vilayetlerin, gösterdiği ilgi gösterilmiyor. Bu durumu, ilgilerle sohbetlerde ve kamuoyu ile de köşemiz sürekli paylaştık.
Eskişehir'de, hayırsever insanlarımızın, aslında ödüle ihtiyaçları yoktur. Çünkü onlar hayrını, Allah rızası için yapmışlardır. Ancak hayırsever insanlarımızı, gerektiği şekilde motive etmek, İnsanımız, özellikle de çocuk ve gençlerimiz için, bir eğitim, olacak, hayırsever insanlarımızın da artmasına vesile olacaktır.
İlgisizliği rağmen, karşılıksız yardım yapan, hiçbir kişisel faydayı düşünmeden, sadece destek olmayı ve ülkesini ve Eskişehir'in refahına, küçük, ya da büyük bir katkı sağlamayı amaçlayan insanlar, dün vardı, bugünde var; gelecekte de olacaktır. Ancak kente olarak, bu insanlarımıza karşı vefa borcumuz vardır.
Ayrıca insanımızın yardım etme özelliği, tüm toplumlara örnek olacak niteliktedir. Bunu her depremde, felakette ve her fırsatta görürüz. Bu duygu kültürümüzün, ulvi dinimizin, gelenek, görenek ve genlerimizin de gereğidir. İnsanımız, bunu ailelerinden, hayırsever insanlarımızdan öğrenir. Çünkü hayır yapmak, bir eğitimdir.
Öte yandan Eskişehir'de, yaşayan, yardım için, zamanını, parasını, zihnini, hayallerini seferber eden insanlarımızı bulup, onları, tarihin bir yerine not edebiliyor, gelecek kuşaklarımıza, bu erdemli insanlarımızı, örnek olarak gösterebildik mi?
Bu soruya, olumlu cevap vermek isterdik. Ne yazık ki Eskişehir'deki hayırsever insanlarımızı, ne tarihe not ediyoruz, ne de onları, bugünkü ve gelecek kuşaklara örnek olarak gösterebiliyoruz. En azından, yılda bir defa dahi hatırlama, zahmeti göstermiyoruz.
Bugünkü ve gelecek nesillere de örnek olması ve sayılarını artması açısından, yıl içinde, yemek ve ödül verilmesi, vilayet ve belediyelerin, hatta sivil toplum örgütlerinin, önemli etkinliklerine, davet edilmeli, belediyeler tarafından, hayırsever insanlarımızın isimleri, cadde ve sokaklara verilmelidir. Bu uygulama, bir eğitim olurken, hayırseverlerin sayısını da artıracaktır.
Eskişehir'de, Hayırseverler, karşılık beklemeden, sadece ulvi bir duygu, erdemli bir amaç için, yardımlarda bulundular. Eskişehir, daha güzel ve daha yaşanılabilir olsun, diye, maddi ve manevi fedakârlık yaptılar. Ancak milleti ve Eskişehir için, karşılıksız olarak hizmet eden, yardımı, bir erdem sayan, hayırsever insanlarımıza, Eskişehir' deki ilgililerin, layık gördüğü, bu tablo, "VEFASIZLIK" tan başka bir şey değildir.
Vilayet, milletvekilleri, İl Genel ve Belediye meclisleri, Anakent ve alt Belediye Başkanları, kentteki kurum/kuruluşlar, arzu etmediğimiz tablo hakkında ne düşünürler bilinmez ama hayırsever insanlarımıza karşı, sorumluluklarını hatırlasınlar ve üzerlerine düşen görevleri de yerine getirsinler. Bilsinler ki hayırsever insanlarımızın, ödüle, şan ve şöhrete, ihtiyaçları yok. Ancak ülkemizin ve Eskişehir'in, onlara ihtiyacı vardır.