Nasrettin Hoca bir gün kırlarda gezerken eşeğini kaybetmiş. Kaybettiği eşeğini ararken yüzünde bir tebessüm varmış.

Nasrettin Hocayı mutlu gören arkadaşları sormuş:

-Hocam, eşeğini kaybetmiş gibi görünmüyorsun. İnsan kaybolan eşeğini ararken de güler mi?

-Güler tabi, demiş Hoca. Mutluyum da ondan. Ya üstünde ben de olsaydım!...