İsveç bu gün demokrasinin en iyi işlediği ülkelerin başında geliyor.
Aynı zamanda İsveç, insanların refah düzeylerinin en fazla olduğu ülkelerin de başında geliyor.
Dahası.
İsveç, sivil toplum örgütlerinin en çok ciddiye alındığı, ülke idaresinde sivil inisiyatifinin de en çok otorite olduğu ülkelerin başında geliyor.
İsveç'in bu duruma gelmesindeki en büyük etken sosyal demokrasi anlayışı ile yönetiliyor olması.
50'li yıllarda Sosyal demokrat felsefenin başarısını yaratan bir isim var: Tape Erlander.
Parti lideri Erlander, yarattığı eserin devamını getirmek için uzun vadeli bir plan geliştiriyor. Partinin kadroları içinden iki genç insanı seçiyor. Onları kendi yerine geçecek biçimde yetiştiriyor.
Bu gençlere önce sekreterlik yaptırıyor.
Zamanı geldiğinde sıra ile Eğitim bakanı oluyor bu iki genç.
Erlander, genç sayılabilecek bir yaşta "Benim misyonum buraya kadar" diyerek politikadan çekilirken, yerine, yetiştirdiği iki gençten biri olan Olaf Palme'ye bırakıyor.
86 yılında suikasta uğrayan bu efsanevi lider hayatını kaybedince, ülke ve partinin idaresini Erlander'in diğer öğrencisi olan Invar Karlsson alıyor ve İsveç'i 95 yılı sonuna kadar başarıyla yönetiyor.
Kısacası...
Partinin başındaki insanlar politikadan çekilmiş ya da ölmüş olsa da, sosyal demokrat anlayış sekteye uğramadan ülke yönetimini ve iktidarını devam ettiriyor.
Öte yandan...
Erlander'in, bizzat yerine yetiştirdiği isimler sayesinde yarattığı eserin devamlılığı, o başında olmasa da devam edip gidiyor.
Sosyal demokrat yönetim anlayış böylece iktidarını kesintiye uğratmadan devam ediyor.
Verdiğimiz bu örnek sonrası insan ister istemez "bizim ülkemizde durum nasıl?"diye düşünüyor doğrusu.
Türkiye'de de bir sosyal demokrat anlayış var.
Ancak...
Partinin başındaki insanları İsveç örneğinde olduğu gibi Erlander ile kıyaslamak mümkün değil.
Çünkü...
Sosyal demokrat yönetim anlayışı üzerinde yarattıkları eserlerinin devamını sağlamak için ne yaptıkları bir program var, ne de kendi yerlerine yetiştirdikleri birileri olmuş.
Dikkat edin!
Kemal Kılıçdaroğlu yıllardır CHP'nin başında...
Yerine, kendinden sonra göreve gelmek üzere yetiştirebildiği kaç kişi var?
Bırakın partiyi bir kenara...
Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen ile İzmir büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu yıllardır Büyükşehir belediye Başkanlığı görevlerini yapıyor.
Yetiştirdikleri, kendinden sonrasına hazırladıkları, "siyasi varisim olabilir" diyebildikleri kaç kişi var acaba?
Biz söyleyelim: hiç yok.
Çünkü:
Türkiye'deki sosyal demokrat anlayış içinde her nedense "Eserim devam etsin" anlayışı yok.
Daha çok, "Benden sonra tufan" anlayışı hakim.
Partide, gelecek vaat eden, yetiştirilmeleri halinde ülke ve parti yönetimini devralabilecek konum ve donanımı olanlar ise resmen, oturulan koltuk için potansiyel bir tehdit oluşturuyor.
O yüzden...
Bizim ülkemizde, sosyal demokrasi anlayışının devamı için yorulan kafalar ve harcanan çabalar yok.
Bizim ülkemizde...
-"yemişim sosyal demokrasiyi. Benim iktidarım olsun, gerisi olmasa da olur" anlayışı var.
İşte o yüzden demokrasiyi en kolay benimseyecek ve yaşatacak olan sosyal demokratlarımızda "demokrasi anlayışı" bir türlü olmuyor, olamıyor...
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Doğu cephesinde işler tatlıya bağlanmış...

CHP'de, Odunpazarı kongresinin ardından Kazım Kurt'un başını çektiği grup içinde il başkan adayı ilan edilmeyi bekleyen isimler vardı.
Bunlardan biri, Kazım Kurt ile başından beri hareket eden Metin Tomsuk, diğeri ise, Odunpazarı ilçe kongresinde Kazım Kurt ekibine son anda destek veren Erdal Çakıcıer idi.
Her ikisinin de beklediği olmadı.
Özellikle Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt "Ben söz verdim" diyerek, atama ile il başkanlığına gelen Sinan Özkar'ın il başkan adayı olduğunu söyledi.
Bunun üzerine, Kazım Kurt cephesinde bir tartışma yaşanabileceği beklenmeye başlandı.
Bu tartışma ilk günlerde yaşandı da.
Zira...
Metin Tomsuk'un çevresine "Bizi bizim arkadaşlarımız terk etti" şeklindeki yakınmaları, Erdal Çakıcıer'in de, sosyal medya üzerinden il başkanı adayı olacağını duyurması, Kurt cephesinde karışıklığın olduğuna delalet sayıldı.
Ancak...
Önceki gün il başkan adaylığını resmen açıklayan Sinan Özkar'ın, bir yanına Metun Tomsuk'u, diğer yanına da Erdal Çaktıcıer'i alıp fotoğraf çektirmesi ve bu fotoğrafı da sosyal medya hesabı üzerinden "İşte birlik ve beraberlik" cümlesiyle duyurması, CHP çevresinde "Doğu cephesinde işler tatlıya bağlanmış" yorumlarının yapılmasına neden oldu.
Not- CHP içinde Odunpazarı bölgesine "Doğu cephesi", Tepebaşı bölgesine "Batı cephesi" denilmeye başlanmış. O yüzden bu benzetmeyi kullandık. Kimse bu tariften ötürü başka bir şey çıkartmaya kalkmasın.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

AKP ile CHP'nin arasındaki fark

-AKP'de, partiyi yönetenler eğitimli ama oy aldığı kesimin eğitim düzeyi daha düşük
-CHP'de, Partiyi yönetenler yetersiz ama oy aldığı kesimin eğitim düzeyi daha yüksek.
xxx
-AKP'de biat kültürü yerleşmiş...
-CHP'de biat etmeme kültürü...
xxx
-AKP'de "Genel başkan ne diyorsa doğru söylüyor" anlayışı var...
-CHP'de "Genel başkan ne diyorsa, bunu bir tartışalım arkadaş" anlayışı.
xxx
-AKP'de "Nasıl gelirsem öyle giderim" kabullenmesi var...
-CHP'de "Geleyim de nasıl gelirsem geleyim" anlayışı mevcut.
xxx
-AKP zenginlik vaat edip fakirlere oynuyor...
-CHP, fakirlikten yakınıp zenginlerden oy alıyor.
xxx
-AKP toplum partisi olmak için uğraşıyor...
CHP Kitle partisi olmak için uğraş veriyor.
xxx
AKP dini ön plana çıkartarak taraftar topluyor...
CHP Cumhuriyet ve Atatürk'ü ön plana çıkartarak taraftar arıyor.
xxx
-AKP ilginç bir şekilde garibanın partisi haline geldi...
CHP ilginç bir şekilde Tuzu kuruların partisi oldu...
xxx
-AK parti içinde "mecburi uzlaşma" var...
-CHP içinde "Ebedi uzlaşamama" hali...
xxx
-AKP'de tek bir lider var.
-CHP'de herkes kendine göre lider...
xxx
-AKP gündem oluşturmakta ustalaştı...
-CHP oluşan gündemin peşinde koşmayı alışkanlık haline getirdi.
xxx
-AKP'de kırılan kolun yen'i içerde kalıyor...
CHP'de kırılan kolu yedi düvel duyuyor.
xxx
AKP'nin oy deposu şaşırtıcı şekilde kırsal kesim oldu...
-CHP'nin oy deposu şaşırtıcı şekilde şehir merkezleri haline geldi.