Eskişehirspor 5 maçta galibiyet yüzü görememiş.
Kocaeli maçı, önemli bir maç.
Bunda da yenilir yada berabere kalırsa, durum iyice kötüye gidecek.
Hemen herkes Atatürk stadyumuna endişeyle geliyor.
Daha maç başlamadan bir çok kişi;
-"Eğer bu maçta berabere kalır yada yenilirsek hoca gider" diyenler bile var.
Dahası...
Fenerbahçe maçı sonrasında yönetime bile süre biçenler bile mevcut.
Benzeri endişelerle giriyoruz stada.
Basın için ayrılan tribündeki yerimizi alıyoruz.
Az sonra oğlu Özgür ile birlikte geliyor Zafer Akbıyık...
Daha oturmadan;
-"Artık bu maçı 2-1 alırız değil mi çocuklar?" diyor.
Zafer Akbıyık iyi bir avcıdır.
İki saat bir boş vakti olsun, oltayı silahı alıp, ava gider.
Bu yönünü iyi bildiğimiz, Avcıların da atma huyu olduğu için kendisine şaka yollu takılıp;
-"Avcı tahmini mi?" diye soruyoruz...
İnat ediyor ve ısrarla;
-"Görürsün 2-1 yendiğimizde bu sözünü geri alacaksın" diyor.
Eskişehirspor'un ilk golü geldiğinde, biz havalardayız ama, Zafer Akbıyık oturduğu yerde...
Ardından golü yiyoruz...
Biz koltuğumuzda çöküp kalırken, Zafer Akbıyık'ta yine tık yok.
-"Yahu size söylemedik mi? 2-1 yeneceğiz. Nasıl olsa bir gol atarız" diyerek sanki uzaydan gelmişiz gibi garip garip bakmaya başlıyor yüzümüze.
90 dakikanın sonunda eklenen uzatmalar da bitmek üzere.
Hakemin bitiş düdüğü ile birlikte söyleyeceklerimizi kafamızda belirleyip, sözde Zafer Akbıyık'a çıkışacağız...
Hem de "Avcının tahmini bu kadar olur. Hani 2-1 yeniyorduk" diye.
Demeye kalmadan, Eskişehirspor atıyor ikinci golü.
Bu kez hep birlikte havalardayız.
İçine mi doğdu ne, bilemiyoruz ama...
Zafer Akbıyık, maçın başlamasından, son düdüğe kadar bir an olsun "2-1 yeneceğiz" demekten vazgeçmedi.
Üstelik söylediği de aynen çıktı.