10 yaşındaki bir Japon çocuğun en büyük hedefi, dünyaca ünlü bir judocu olmakmış. Ama beklenmedik bir trafik kazası tüm hayallerini yok etmiş; sol kolunu tam omuz hizasından kaybetmiş.

Bütün hayalleri yıkılmış.

Tek kolla nasıl judocu olunur ki?

Ama gene de ailesi oyanlasın, diye onu Japonya’nın en ünlü judo hocalarından birinin yanına vermiş.

Hoca, çocuğa tek kolla yapabileceği bir fırlatma hareketini göstermiş ve üzerinde çalışmaya başlamışlar.

çocuk iki haftada hareketi ezberlemiş.

Hocası:”Güzel oldu.”demiş.”Şimdi daha hızlı yapmaya çalış bakalım.”

Oğlan, zamanla hareketi şimşek hızı ile yapmaya başlamış.

Sonra hocasına gitmiş.”Bu hareketi çok iyi öğrendim artık. Bir başka harekete geçebiliriz.”demiş.

“Başka harekete gerek yok.”demiş hoca.”Sen sadece bu hareketi bileceksin, bu harekete çalışacaksın ve bu hareketi dünyada en iyi yapan olacaksın.

O sana yeter…”çalışmalar bir yıl sürmüş.

Günün birinde hoca,öğrencisine artık turnuvaya katılma zamanın geldiğini söylemiş.

Tek kol, tek hareketle judo turnuvasına katılmak mı? Oğlan itiraz edecek olmuş… Hocası,”Sen öğrendiğin hareketi yap, gerisini merak etme.”diye öğütlemiş.

Turnuva başlamış.

Bizimki ilk turları şaşılacak bir hız ve kolaylıkla geçip finale gelmiş.

Finalde karşısına iki misli cüssesi ile yörenin en büyük judocusu çıkmış.

Hocası,”Kendi oyununu yap, gerisi tamam.”demiş gene.

Karşısında yarısı kadar, üstelik de tek kollu çocuğu gören dev gibi rakibi biraz da umursamaz yaklaşınca, kendini bir anda önce havada,sonra yerde bulmuş.

Tek kollu çocuk turnuvayı kazanmış.

Kucağında kupası büyük bir mutluluk içinde evine dönerken dayanamamış ve sormuş:

“Hocam, ben bunların hepsini nasıl yendim?”

Hocası gülümsemiş…

“Zaferin üç sırrı var oğlum:

Birincisi, aklına bir hedef koydun;

İkincisi, judonun en zor fırlatma hareketlerinden birini mükemmel öğrendin;

üçüncüsü,bu öğrendiğin harekete karşı bir tek savunma hamlesi vardır.Hareketi yapanın sol kolunu tutmak!..”