Hayat kimine göre çok küçük bir an kimine göre devasa bir okyanus.

Nasıl gördüğümüze ve ne kadar emek verdiğimize bağlı...

Vaktiyle hayatını başkalarına akıl satarak kazanan bir adam varmış.

Bu adamın verdiği öğütlerle epey kişi yolunu tutmuş, dinlemeyenlerin ise işi bozulmuş.

Terzi kendi söküğünü dikemez misali bu akıl hocasının da kötü bir huyu varmış.

Zamanının tümünü işle güçle doldurur çocuklarına ve ailesine hiç zaman ayırmazmış.

İlerleyen zamanla çocuklar büyümüş, evlenen evlenmiş, işini tutan evini ayırmış.

Günler geçtikçe yalnızlık adamın canına tak etmiş. Hangi çocuğuna gitse oralı olmamışlar.

Ne kadar gönül koyduğunu belli etse de zamanında kuramadığı köprüler daha baştan yıkılmış.

İşte o zaman anlamış ki ;

Zamanın içine her şeyi sığdırabilirsin ama o minicik yüreklere sevgiyi zamanında vermezsen çiçek gibi solar gider.