İki psikiyatri uzmanı David Dunning ve Justin Kruger, 2000'li yıllara doğru bir teori ortaya atar şöyle ki;

"Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır."
Ve bunun üzerine bir araştırma başlatırlar. Fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda şu bulgulara ulaşılırlar: 
- Niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler. 
- Niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimindedir. 
- Niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların niteliklerini görüp anlamaktan da acizdirler. 
- Eğer nitelikleri, belli bir eğitimle artırılırsa, aynı niteliksiz insanlar, niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar.

Test nasıl geçti?

Cornell üniversitesi’ndeki öğrenciler arasında bir test yapılır ve klasik "Nasıl geçti?" sorusuna öğrencilerden cevaplar istenir... 
Soruların yüzde 10’una bile yanıt veremeyenlerin "kendilerine güvenleri" müthiştir. Onların "testin yüzde 60’ına doğru yanıt verdiklerini" düşündükleri; hatta "iyi günlerinde olmaları halinde yüzde 70 başarıya bile ulaşabileceklerine inandıkları" ortaya çıkar. 
Soruların yüzde 90’ından fazlasını doğru yanıtlayanlar ise "en alçakgönüllü" deneklerdir; soruların yüzde 70'ine doğru yanıt verdiklerini düşünürler.

Dunning-Kruger Sendromu

Tüm bu sonuçlar bir araya getirilir ve Dunning-Kruger Sendromu‘nun metni yazılır:

"İşinde çok iyi olduğuna" yürekten inanan 'yetersiz' kişi, kendini ve yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz! Aksine her şeyin hakkı olduğunu düşünür! Ancak bu 'cahillik ve haddini bilmeme' karışımı mesleki açıdan müthiş bir itici güç oluşturur. 'Eksiler' kariyer açısından 'artıya' dönüşür. 
Sonuçta, 'kifayetsiz muhterisler' her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler...
Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında 'fazla alçakgönüllü' davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere kendiliklerinden talip olmaz, kıymetlerinin bilinmesini beklerler... Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler... 
Muhtemelen üstleri tarafından da 'ihtiras eksikliği' ile suçlanırlar..."

Dunning ile Kruger bu çalışmalarıyla 2000’de, Nobel yerine Harvard üniversitesi’nin Ig Nobel’ini alırlar.