Bir kaç gün önce seçim vardı. Pazar günü hepimiz vatandaşlık görevimizi yaparak oy kullanmaya gittik. Katılım bir hayli fazlaydı Türkiye çapında. Fakat hepimizin bildiği üzere cumhurbaşkanlığı için seçim sonuçlanmadı ve ikinci tura kaldı. Yani bu seçimin ne kazananı oldu ne kaybedeni resmi olarak. Ama başka bir taraftan bakıldığında ise bu seçimin kaybedeni oldu bence. Bir önceki seçime göre oy kaybetmek, seçmenin tercihini başka partiden yana yapması da bir nevi kaybediştir.

Şaşkınız, üzgünüz, kırgın ve kızgınız vatandaşlar olarak kendimize göre bizlerde. İlk turda sonuçlanmasını umduğumuz seçim iki hafta sonrasına kaldı. Bu yeniden masraf demek, emek demek, heyecan demek, başka bir sürü şey demek, lafı fazla uzatmayalım.

Bazı şehirlerde tam tahmin ettiğim gibi çıktı sonuçlar. Bekliyordum, hepimiz bekliyorduk… Ama gelgelelim deprem bölgesi pek çok kişi gibi beni de bir hayli şaşırttı doğrusu.

Binlerce insanımızın öldüğü bir depremde; göçük altında belkide son nefesleri ile yardım çığlıkları atan, ölümle yaşam arasındaki o ince eşikte seslerini duyurabilecekleri tek mecra olan sosyal medyayı bant daraltmasıyla kısıtlayanlara, kurtarma çalışmalarını geciktirenlere, çadıra en çok ihtiyaç duyulduğu zamanda insanlar evsiz barksız kalmışken çadır satanlara, inanması güç olsada insanları günlerce tuvaletsiz, banyosuz bırakanlara, iddia edildiği üzere depremzedelere su sıkıntısı yaşatanlara bu kadar oy çıkıyorsa pes dememek işten değil.

Herkesin görüşü elbetteki kendini ilgilendirir. Seversin sevmezsin, seçersin seçmezsin ama ben kendimce bir karar verdim bundan sonra, bu tamamen benim fikrim, hiç kimseye bundan sonra asla acımayacağım. Fakirmiş, açmış, evsizmiş, dileniyormuş, yiyecek bulmak için çöp karıştırıyormuş… Bu saatten sonra kimse şikayet falan etmesin.

Demek çoğunluk halinden memnun, bunu ilk turda sandıkta gördük. Sizin yüzünüzden bizler, yani bu durumdan memnun olmayanlar, değişim isteyenler de aynı şekilde yaşamaya mahkum oluyoruz, işte sadece bunu hazmedemiyorum ben.

Hepimiz gördük ki işin özeti şuymuş; derdini dert edindiğimiz kesimin meğer hiç derdi yokmuş!.. Hayretler içindeyim. Ama henüz daha hiç bir şey bitmedi. Bunun ikinci turu da var. İkinci bir şans daha veriliyor hepimize. Bir şeyler değişsin, böyle devam etmesin, daha güzel, daha özgür, ekonomik olarak daha rahat, daha insanca yaşamak isteyenlerin bu kez kararlarını sandıkta daha sağduyulu vereceklerini düşünüyorum.

Lütfen hepimiz oy kullanalım, vatandaşlık görevimizi yerine getirelim. Çünkü bir oy, bir oydur. Belki senin oyunla değişecek bu düzen, belki senin oyunla daha da aydınlanacak hayat, her yerde çicekler açacak rengarenk. Belli mi olur?