Seçim boyunca hangi tanıdığımı görsem aynı cümleyi işittim.

Seçim bir bitse de kurtulsak…

Bitti.

Basın mensubu arkadaşlarımı koşturmalar yorsa da vatandaşı yoran belirsizlik oldu.

Sonuçları ön görememek yordu.

Hatta bazen tahmin etmek yordu.

Bir düşüncen var, eminsin ancak emin olduğunu ispatlayamıyorsun.

Şimdi emin olanlar ve yanılanlar olarak ikiye ayrılsak da her kesim rahatladı.

Hiç bu kadar tatili hak etmemiştik.

Bayramda dinlenmek var şimdi.

Gelen misafirlere şekerin yanında “siyasi muhabbet” hediye edeceğimiz de aşikar.

TATİLLERİ SEVMİYORUM…

Tatilleri sevmediğimi anladım.

Hatta bana çok kızarlar.

Uzun süre kalamıyorum diye.

Ablamın yanına gideceğim zaman önceden pazarlık yapıyorum, “en fazla 3 gün kalırım” diyorum.

Aman git Özge diye üstüne hep fırça da yerim.

Kardeşime oturmaya mı gittim, kal der, yok kalmam derim, yolum uzun derim.

Sonra yine atışma…

Denize gittiğimde bile öyleyim.

Hatta geçen sene sorguladım.

Ne yapıyoruz biz dedim, havuz gir, çık yemek ye, sonra denize geri gir, gene çık, yemek ye…

Hatta ne içeceğini bile şaşırıyorsun ya bir süre sonra…

Bir hafta otomatik olarak aynı eylemle geçiyor.

Tatilde daha çok yoruluyorum.

Ama yine evrene yanlış mesaj yollamayayım durduk yere, şimdi beni tatile gidememekle sınar falan ama ben kısa tatil seviyorum.

Eeee ne diyecektik bir şeyin daha iyisini isterken…

Hadi hep beraber tekrar edelim.

Bundan daha iyisi nasıl olur?