öğrenme karmaşık bir süreçtir. Becerilerimizin belirlenmesinde genetik köklerimizin önemli bir yeri var. Alt yapımızda hiç olmayan bir beceriyi işin virtüözü olacak biçimde gerçekleştirmek mümkün olmuyor. Eğitimle bir miktar geliştirme yapabilsek bile bunu ancak belli bir eğitilmişlik düzeyine taşıyabiliyoruz.

Diğer yandan doğuştan temeli olan bir beceri potansiyeli ise farkındalığın ardından uygun eğitim ile geliştirilebiliyor. Aksi durumda bu kaynak ilgisizlik ve kayıtsızlık nedenleriyle kuruyup yok olabiliyor. Bu nedenle daha küçük yaşlardan başlayarak bireyin potansiyel kaynaklarının belirlenmesi büyük önem taşıyor.

Bireyin potansiyelinin tespiti gibi öğrenme türünün bilinmesi de gerekiyor. Her bireyin öğrenme modeli farklı olabiliyor. Ayrıca zaman ekseni açısından herkesin öğrenme eğrisi de aynı değil. Eğer eğitim sistemi bireyin potansiyel kaynaklarının ve öğrenme modelinin farkında değilse bireyin başarısız olması hiç de şaşırtıcı olmuyor.

Kişiyi yakından tanıyıp ona uygun bir öğrenme süreci başarıya gidebilirken yanlış yaklaşımlar bireyin mevcut potansiyelinin yok olması sonucunu doğuruyor. Toplu olarak yapılan genel katılıma açık eğitimle ilgili sistematik başarısızlıkların temelinde bu gerçek var. Eğitimin kişiselleşme ihtiyacı da aynı şekilde bu gerçekten kaynaklanıyor.

Ekonomik veya fiziksel türünde yapısal şartlar gereği genel ve toplu katılıma açık eğitimden vazgeçemeyeceğimiz anlaşılıyor. Diğer yandan her durumda –gerek çocuk ve genç gerekse yetişkinlerin eğitimlerinde– bireylerin farklılıklarını dikkate alan kişiselleştirme iyileştirmelerini eğitim model, yöntem ve araçlarımıza eklemlemek zorundayız. çılgın gibi bir hız ve yükselen ivme ile artmakta olan bilgi miktarı ve çeşitliliği karşısında geleneksel yollarla başarılı olma ihtimalimiz giderek düşüyor.

Bireyin Sorumlulukları

Yaşadığımız dönemde bireyin eğitimi sadece bir kamu görevi değil. Bireyin kendisi ilk elde ne olmak istediğinden ve ne olacağından sorumlu… özetle; yeni çağın kişisel gelişim işinin öznesi gene bireyin kendisi oluyor.

Hiç kuşkusuz; konu öncelikle bireyin kendisi hakkındaki farkındalığı ve bilgi birikimi ile başlıyor. Gerekli bireysel bilgi birikimini sağlamak için atılması gereken ilk adım, kişinin kendi başarı tanımını yapmasından oluşuyor. örneğin gerçekleştirdiğiniz ve başarı olarak kabul ettiğiniz ‘şeylerin’ bir listesini yaparak başlayabilirsiniz. Kendinizi iyi hissetmenizi sağlayan bu liste sizin için başarının ne anlama geldiği konusunda ipuçları verecektir.

Dikkat etmeniz gereken bir diğer konu ise nasıl öğrendiğinizdir. Yukarıda her bireyin farklı öğrenme tarzı ve eğrisi olduğundan söz etmiştim. Bu amaçla yapacağınız bir listeleme çalışması kendi öğrenme modeliniz hakkında size bilgi verecektir. öğrenme modelinizi bulmaya çalışırken kolaycı ifadeler kullanmak yerine neyi nasıl öğrendiğinizi ortaya koyan bir çalışma öğrenme modelinizin sırlarını açığa çıkarabilir. Daha sonraki çalışmalarınızda eğitim tercihlerinizi bu tespite uygun yaparak daha hızlı yol alabilirsiniz.

Gerek başarı gerekse öğrenme listeniz konusunda başkalarından destek ve katkı almayı da düşünmeniz gerekir. Bu konuda anne ve babanız, öğretmenleriniz veya aynı süreçlerde yer aldığınız arkadaşlarınız size önemli ipuçları verebilirler. İnsanın öğrenmesi büyük ölçüde karşılaştırma ve kıyaslama temellidir. Bu nedenle başkalarının katkıları sizin kendi görüşlerinizle karşılaştırma imkânı yaratacağından gerekli hazırlığı yapmanızı hızlandırır.

Bu vesile ile ‘mevcut durumdan geleceğe’ bakış açısını da hatırlatmak isterim. Şimdi neredesiniz, elinizde ne var? Bu durumdan hangi ‘kişisel gelişmişlik’ noktasına ulaşmayı istiyorsunuz? Mevcut durumdan geleceğe doğru ilerleme bir kişisel gelişim stratejisi gerektirir. Bunlar üzerinde çalışmak sağlam bir geleceğe sağlıklı olarak ilerlemeyi beraberinde getirecektir.