Bir zamanlar büyük ve güçlü bir ülkeyi yöneten kral?n dört eşi vard?. Kral en çok 4' üncü eşini severdi. Eşinin bir dediğini iki etmez, her şeyin en güzelini, en iyisini ona verirdi.
Kral üçüncü eşini de çok severdi. Bu güzelliğin bir kendisini terk edebileceğinden korktuğu için, onu çok k?skan?r, üzerine titrerdi.
Kral ikinci eşini de severdi. Kendisine karş? her zaman iyi ve sab?rl? davranan eşi, kral?n ne zaman bir derdi olsa her zaman onun yan?nda bulunur sorunun çözümünde ona destek olurdu.
Kraliçe olan birinci eşiydi kral?n. Onu en çok seven, karş?l?k beklemeden seven, sağl?ğ?na ve hükümdarl?ğ?na en büyük katk?y? sağlayan bu eşi olmas?na karş?n kral birinci eşini sevmez ve onunla hiç ilgilenmezdi.
Bir gün kral ölümcül bir hastal?ğa yakaland?.
Yak?nda öleceğini anlad?ğ? ve öldükten sonra yapayaln?z kalmaktan çok korktuğu için eşlerinden hangisinin ölümü kendisiyle paylaşmak isteyebileceğini öğrenmek istedi.
Kral en çok sevdiği dördüncü eşine ölüm yolculuğunda kendine eşlik etmek ister mi?
Diye sorduğunda ald?ğ? yan?t kalbine b?çak gibi sapland?. K?sa ve net olan bu yan?t "Mümkün değil" oldu.
"Yaşam?m boyunca seni sevdim sen benimle birlikte ölmeyi kabul eder misin?" sorusunu üçüncü eşi "Hay?r, yaşam çok güzel, Sen ölünce ben yeniden evleneceğim" diye yan?tlad?. Kral bir kez daha y?k?ld?.
"Her sorunumda her zaman yan?mda olan bana yard?m eden sendin, bu sorunumda da bana yard?mc? olur musun?" talebine karş? ikinci eşinden:
"Bu sorunun için hiç bir şey yapamam, olsa olsa sana mezar?na kadar eşlik eder, güzel bir cenaze töreni yapt?r?r ve yas?n? tutar?m" karş?l?ğ?n? ald?.
Büyük bir düş k?r?kl?ğ? yaşamakta olan kral birinci eşinin sesiyle irkildi:
"Nereye gidersen git seninle olurum, seni takip ederim."
Kral bu yan?t karş?s?nda çok şaş?rd? ve kendi kendisine şöyle dedi:
"Keşke bir şans?m daha olsayd?..."
Yaşamda hepimiz dört eşliyiz.
Dördüncü eşimiz vücudumuz; onun güzel görünmesi için ne kadar zaman, kaynak ve çaba harcarsak harcayal?m öldüğümüzde bizi terk edecektir.
Üçüncü eşimiz sahip olduğumuz servetimiz ve statümüzdür. Ölür ölmez başkalar?na yar olacakt?r.
İkinci eş ailemiz ve dostlar?m?zd?r. Tüm sorunlar?m?z? paylaşt?ğ?m?z bu kişilerin en son yapabilecekleri şey bu dünyadan gözleri yaşl? bizi uğurlamak olacakt?r. Birinci eş ise ruhumuzdur.
Unutmayın;
Yediklerimiz değil, hazmettiklerimiz
bizi güçlü yapar.
Kazandıklarımız değil, biriktirdiklerimiz
bizi zengin yapar.
Okuduklarımız değil, hatırladıklarımız
bizi bilgili yapar.
Başkalarına verdiklerimiz öğütler değil,
bizzat uyguladıklarımız bizi insan yapar...