Normalleşmeye doğru gidiyoruz bakalım.
Ama biz ne kadar normaliz şu süreçte...
Sorguladınız mı?
Aylardır evin içerisinde zaman geçirdik.
Kendimizle olurken normal miydik, anormal hale mi geldik?
Akıl sır ermiyor aslında...
Kimilerine iyi geldi bu süreç...
Kimilerini ise gerginleştirdi, yordu.
Kendine iyi gelmeyen insanlar süreçten enkazla çıktı.
Bunalıma girdi.
çünkü hep kendinden kaçarken kendisini bulunca karşısında yüzleşti, acıttı.
Mutsuz insanlar aslında hep oyalar bedenini...
Avutur.
Bu sahte bir avutmadır.
Gerçek bir avutma yaralamaz insanı...
üzmez...
Germez...
Kendini bulduğu için böyle zamanlara şükreder.
Aslında zaman ilginç...
Normalleşmeye yavaş yavaş adım attığımız şu günlerde...
İnsan nasıl atlattık diyor bu zorlu mücadeleyi?
Nasıl başardım diye sorguluyor kendi kendisini...
Tabi her şey daha tamamen normale dönmedi ama çözülmeler başladı.
Demek istediğim size “bu da” geçti.
Her acı gibi, her mutluluk gibi...
Gelip geçti.
Yüreğinde umutsuzluk hissedenlere söylemek istiyorum aslında...
Gelip geçiyor her şey...
İşte sizin de tecrübe ettiğiniz bir “yol” bitti.
O yüzden rahatlatın ruhunuzu...
Hiçbir şeyin kalıcı olmadığına inandırın.
Yollar biter elbet!
Ama siz yürümekten vazgeçmeyin.
Yepyeni yollar keşfedin!

KUANTUMU BIRAKIYOR MUYUM?

Size bunları yazıyorum ama...
İyi atlattım bu süreci ha!
Ben olaya psikolojik yönden bakıyorum.
Evde durmaya alışkın olmayan ben kendimi karşımda bulunca afalladım ilk önce...
Ne oluyor lan, bu da kim dedim?
Kavga ettim.
Küstüm.
çekip gitmek istedim, ancak yan taraftaki odada buldum.
Ağladım.
Yastıkları yumrukladım.
Millete ders vermesini biliyorsun, otur uygula hepsini dedim.
Acaba anlattıklarım yalan mıydı diye kendimi sorguladım.
Sonra...
Dinginleştim...
Meditasyon yaptım...
Kendime sorular sordum...
Cevaplarını aldım.
Bana kalırsa bu bir mesajdı...
Söylemek kolay da yaşamak nasıldı?
Her acının öğretisi farklıydı.
Bana bunu öğretti süreç...
Kolay anlatma her şeyi...
Ahkam kesme her bir deneyime!
“çabuk tüketme!”
“Tecrübe et, o zaman her şey kolay dile gelmez” dedi.
Haklıydı!
Bundan sonra kuantum üzerine kafanızı şişirmeyeceğim.
Bırakıyor muyum onu...
Asla...
Ama...
İçime çekiliyorum.
Tecrübelerimi elbet anlatırım.
Ama bilmediğim, yaşamadığım konu hakkında ahkam kesmeyeceğim.
Bu yolda yürümek isteyenlerle elbet bir yerlerde karşılaşırız...
Bu karşılaşma sözcüklerle değil de deneyimlerle olur.
Birlikte adımlarız kaldırım taşlarını...
Birlikte geliriz yolun sonuna...