Napolyon'un Rusya Seferi;Napolyon, Rusya içlerinde ilerlerken küçük bir kasabada hiç ummadığı bir direnişle karşılaşmıştı.

O kadar ki, Napolyon'un ordusu bir an dağılmış, Napolyon, Rus askerlerinin önünde kaçmaya başlamıştı. Dar bir sokakta çaresizce bir deri dükkanına girdi ve sahibine onu saklaması karşılığında çok büyük bir ödülle karşılık vereceğini söyledi. Adam onu köşedeki deri yığınının altına gizledi.
Az sonra dükkâna giren Rus askerleri her yeri aradılar. Yığınları tek tek altüst etmek vakit kaybettireceği için içlerine süngülerini batırdılar. Süngüler şans eseri Napolyon'a isabet etmedi. Daha sonra Napolyon'un askerleri de dükkana ulaştı. Napolyon adama teşekkür etti ve onu bir kese altınla ödüllendirdi. Tam dışarı çıkarken dükkân sahibi, "Efendim bir şey öğrenmek istemiştim," dedi. "Merakımı bağışlayın ama siz koca Napolyon, o yığınların altında süngüler sağınızdan ve solunuzdan hamle yaparken hiç korktunuz mu?"
Napolyon bu soruya çok kızdı ve askerlerine. "Bu küstah adamı zincire vurun. Benim emrimle kurşuna dizeceksiniz. Zavallı bir derici, koskoca bir komutana nasıl böyle bir soru sorabilirmiş, görsün," dedi.
Zavallı adam ellerinden ve gözlerinden bağlı bir şekilde meydana getirildi. Askerler atış için sıraya dizildiler ve Napolyon askerlerine emir verdi.
"Rahat, hazır ol, dikkat! Ateş!"
Elbette, bu arada zavallı adam ter içinde kalmış, yalvarıp yakarıyordu. O saniyeler geçmek bilmiyordu; fakat, Napolyon'un emrine rağmen hiç kimse ateş etmemişti; sadece kendisine yaklaşan bir adamın ayak seslerini duyuyordu.
Napolyon, adamın ellerini ve gözlerindeki bağı çözerken, adamın şaşkın ve korkulu bakışları arasında şöyle dedi:
"O yığının altında neler hissettiğimi merak ediyordun değil mi? Evet, şu anda sen burada gözleri bağlı neler hissettiysen ben de aynını hissettim. Şimdi merakını giderdin mi?"