Sokrates, karşısındakilere ancak olumlu cevap verebilecekleri sorular sorar ve bir sürü “Evet”ten oluşan cevaplarla muhatabına kendi fikrini kabul ettirirdi.

O, hiçbir zaman, muhatabının hayır demesine yol açacak bir üslup kullanmazdı.

İnsanlara yanıldıkları doğrudan doğruya söylemekten kaçınırdı.

Muhatabın evet diyeceği bir diyalektik içinde, onun yanıldığını ortaya koyar ve muhatabına da kabul ettirirdi.