Yeni bir tarz belirdi siyasette…

Ben adını “adam siyaseti” koydum.

Nasıl mı oluyor adam siyaseti?

Particilik yapmıyorsun da adamcılık yapıyorsun?

Adamına göre muamele yani…

Örneğin A Partisi var, A partisine üye birçok kişi…

O birçok kişi içinde “ooo piti piti” yapıyorsun, hangisi çıkarsa onu destekliyorsun!

O işin şakası tabi!

Keşke iş şansa kalsa, daha masum olurdu, çıkarlar konuşuyor burada!

O “adamdan” çıkarı olan desteği veriyor!

İdeolojiymiş, yoldaşlıkmış, hayat görüşüymüş hak getire!

Eee diyorsun kardeşim, örgüt önemli burada, “Bak bunca yılı beraber yürüdünüz, partiye zarar verirsin!”

“Yok, kardeşim” diyerek kalayı basıyorlar birde…

Banane diyor bir nevi, benim adam olursa olur, yoksa ne hali varsa görsün!

Kalmadı ey ahali eski siyasetler!

Artık dönem “adam siyaseti” dönemi!

Artık dönem “adamına göre siyaset” dönemi!

Üzülüyorum aslında…

Neden mi?

Hafife alıyorlar evreni, çoğu kez yazıyorum, dile getiriyorum, dinlemiyorlar.

Dostane önerilerimi “makara” sanıyorlar.

Yine de hatırlatıyorum.

Duyan duymayana duyursun!

Adam siyaseti kaybettirir!

Adam siyaseti egodur, bencilliktir!

Kesin bilgidir!

İnce hesap yapılan hiçbir şey tutmaz bu evrende!

Evren o hesapları bozar!

Vallahi bozar kardeşim!

Not: “adam” sözcüğünü halk dilinde çok kullandıkları için tercih ettim, kadın ve erkek herkes alınabilir üstüne!