Çevremde çok örnekleri var…

Biri kişinin “barış” konusunda samimi olduğuna inanmak istiyorsanız, azıcık dürtün!

Sinirlendirin yani, damarına basın!

Sonra da hatanın kimde olduğunu sorgulamaksızın adım atın!

Karşıdaki kişinin tepkileri mühim burada!

Tepkiyi kontrol edin, tepkilerinin peşine düşün, iyi gözlemleyin!

Çevremde öyle çok örneğine rastladım ki…

Alanlarda “barış” nutukları atıp ele avuca sığmayacak meseleleri “kin” haline dönüştüren…

Küçümseme kardeşim!

Kin kendi başına ufaktır, yüklediğin anlamla birlikte ülkenin ana sorunu haline gelir!

Ülkeye “barış” gelmemesi de tam da bundandır.

Ve inanın bunun sağcısı, solcusu yoktur!

Kinine esir olan yüzlercesini tanıyorum bu kentte.

Hatta en çok barış kisvesi adı altında nutuk atanların içerisinde rastladım.

Konuyu nereye getireceğim?

Milletvekili adayları 14 Mayıs seçim çalışmaları kapsamında ziyaretlerini sürdürüyor.

15 Mayıs’tan itibaren büyük ihtimal ziyaretler azalacak.

Ben o vakit gelmeden tüm adaylara naçizane birkaç tavsiyede bulunayım!

Ama dikkate alırlar ama sırt dönerler!

Benimki sadece bir tavsiyedir ve hepsi de tecrübeyle sabittir!

Ziyaretler gönül almak için yapılır!

Milletvekili adayıyken haklı, haksız yoktur, “insan” kazanmak mühimdir!

En yakınındakileri kaybetmiş insanın da yapacağı çok şey vardır:

“Yeniden başlamak, yeniden kazanmak”

Öfke duymak çözüm değil, çözümsüzlüktür!

Dışarıya itilen sen bile olsan, yine kapıyı çal, açmazlarsa onların ayıbıdır!

Güç zehirlenmesine dikkat et, evren önce gücü eline verir, sonra dersini!

Hep gülümse ama gülümserken hesap etme!

Eleştiriye açık ol, eleştirirken eleştirdiklerine benzeme!

14 Mayıs’ta milletvekili seçilsen bile, sen 15 Mayıs’ta gerekeni söyleme:

Mevlana’nın da dediği gibi:

"Minareden düşenin parçası bulunur da, gönülden düşenin parçası bulunmaz."

Bir kardeş tavsiyesi…