Temel ve Dursun yıllarca biriktirdikleri paralarla hayalini kurdukları atları almak için pazara giderler.Uzun pazarlığın sonucunda birer at alıp eve dönerler.Atları bağladıktan sonra sohbete başlarlar.Çok sevinçlidirler.Bir ara Temelin aklına atların karışabileceği fikri gelir.Bunu Dursun' ada söyler.Kara kara düşünmeye başlarlar.
Dursun:
-"Ula haçan benim atın kuyruguni keselum, kuyruklisi senin olsun" demiş.
Temel:
-"Ula dogri Diysun" demiş ve atin kuyruğunu kesmişler.
Bunları duyan muzip komsuları İdris gece gelip öteki atında kuyruğunu kesmiş.
Sabah kalkıp bakmışlar ki 2 atında kuyruğu kesik. Düşünmeye başlamışlar.
Bu sefer Dursun'nun atinin kulağını kesmişler.
Gece İdris gelip ötekinin de kulağını kesmiş.
Sabah gene bakmışlar ki atlar yine ayni.
Atlar tanınmayacak hale gelene kadar devam etmiş.
En sonunda bizim Temel dayanamamış:
-"Ula Tursun, ha bu is böyle olmayacak da. En iyisi siyah at benim, beyaz at senin olsun.."