Bazen bazı olaylar insanlara inanılmaz gelir.
Çünkü daha düne kadar hayal olanlar, bir anda gerçekleşivermiştir.
Birçoğumuz bu tür olaylara 'kader' olarak bakar.
Ve o kaderi yaşamaya başlarlar.
Ancak;
O olayın, çok farklı şekilde oluşmasına kadar geçen sürede yaşananlar hemen unutulur.
Tıpkı Eskişehirspor'un bugüne geldiği nokta gibi...

Eskişehirspor bugün Galatasaray gibi bir takımı, rahat geçmeye başladıysa;
Bu bir başarıdır, evet!
Kaderinizde varsa bunu yaşamak yaşarsınız ve yaşıyoruz.
Ancak;
Bunu yaşarken, daha dün yaşadığımız kaderi unutmakta bize özgü bir şey..
Çok geri gitmeyin bunu düşünürken;
Bırakın Galatasaray'ı yenmeyi, A ligi bile çok uzakta değil miydi?.
Yönetimi almak için kavgaların verilmeye başlamasını unutun;
Takımı kucağına bıraktıklarınız, kenti bile terk ediyordu.
Kulüp borç batağında, formaları haciz edilmeye gelinen bir takımınız vardı ortada.
Bu anlattıklarımız fazla değil, daha üç-beş yıl öncesinde olanlar.
Hemen mi unuttuk?

Kimsenin olmadığı zamanda ortaya çıkan Halil Ünal'a, çok kişi bugün kızıyor.
'Biletler pahalı, kurumsallaşma yavaş, Lovrek nerede?, kaç para harcanıyor, haberimiz neden yok! bilmem ne!'
Hatta bu tür mazeretler nedeniyle istifaya bile çağırıldı Halil Ünal.
El insaf!
Kısa bir zaman dilimi içinde, bu kadronun oluşturulması, Kulüp ekonomisinin düze çıkarılması, Sezer gibi bir oyuncunun bile transferi büyük bir başarı değil mi?
Jaycee gibi isimlerin ortaya çıkarılmasından tutunda;
Bugün milyonlarca Euro değerine ulaşan futbolcuların, kaç paraya ve nasıl getirildiği gerçeğini görmüyor muyuz?
Yeni stat projesinin ortaya çıkması, Eskişehir'in EURO 2016 illeri arasına alınması çok boş şeyler mi?
Bütün başarı bizce sadece bilet fiyatları mı?
3-5 liraya Galatasaray'ı izlediğimizde 'en büyük başkan bizim başkan mı olacak?'
Popülist yönetim tarzlarını halen izlemeye devam mı etmek istiyoruz?

Halil Ünal açıklama yapıp; "İlk dört dediğimde bana herkes güldü, şimdi bakın ucundan tuttuk" diyor.
Halil Ünal'a o gün gülenler bugün ne diyecek bilmiyoruz elbet!
Ya da yine üç-beş yıl öncesine dönmek isteyenler gülmüştür belki de?
Bilemiyoruz.
Ancak gülmeye devam etmek isteyenler varsa edebilir tabii ki...
Ancak biz buradan Halil Ünal'a hak ettiği kutlamayı büyük bir içtenlikle gönderiyoruz.
Galatasaray maçının asıl kahramanlarını sayarken de, en başa da Ünal'ın adını yazıyoruz.
Kim ne dere desin, bu takımın kurulması ve bu takımın Galatasaray'ı Atatürk'ün çimlerine gömmesi en başta O'nun eseridir...
Gülmek isteyen, kahkahalarına devam etsin.
Çünkü Ünal çıtayı yükseltmeye eminiz ki bundan sonra devam edecektir...