Hep diyoruz ya "Eskişehirspor bir yana, diğer takımlar bir yana" diye...
İşte bu ayırımı yapabilenler Eskişehirspor'un gerçek futbolcusu ve taraftarı olabiliyor.
Futbolda şike davasının 17 nci duruşmasına bir bakın.
Bu duruşmada, Eskişehirspor'un formasını giyen Ümit Karan'ın ifadesini bir dinleyin.
Trabzon maçında Sezer'e niçin pas vermediği soruluyor Ümit Karan'a.
Ne dese beğenirsiniz?
-" İçimden gelmedi pası vermek. Sezer, Trabzonspor maçında sağdan kaçıyordu. Kaleci ile karşı karşıya kalacaktı. Pası vermek istemedim. Belki de Trabzon'a gol atmak istemedim. İçimden gelmedi pası vermek. Fenerbahçe'nin şampiyon olmasını istemiyordum."
Fenerbahçe'yi sevdiğimizden ya da Trabzon'a fitil olduğumuzdan falan değil.
Bizim için Eskişehirspor açısından bu iki takımın birbirinden farkı yok.
Ama...
Ümit Karan için varmış ki, pası vermemiş Sezer'e.
Dolayısıyla golden olmuş Eskişehirspor.
Binlerce insan maçlara takımının galibiyetini görmek için gider.
Hele Eskişehirspor taraftarı, hazırlık maçında bile beraberlik ve yenilgiye tahammül edemez.
Bu düşünce ile, bir çoğu belki de son parasını vererek maça giden insanlar, bir futbolcunun maç sırasında ki inisiyatifi ile nasıl karşı karşıya kalabilir ki?
Stadı dolduran ve gol bekleyen binlerce bu işe gönül vermiş insana rağmen, Ümit Karan böyle bir kararı nasıl verebilir ki?
Daha doğrusu...
Bu zihniyette olan bir futbolcu, Eskişehirspor gibi mazisi tertemiz bir kulüpte nasıl futbol oynayabildi ki?