Yenilirsin, ardı ardına goller yersin.
Öne geçirsin, son anlarda yediğin gollerle yenilirsin.
Ve hatta fark bile yersin!
Ama önceki günkü gibi yenilmezsin, yenilemezsin!
***
Sahada ne yapmak istediği ya da ne yapmaya çalıştığı belli olmayan bir Eskişehirspor vardı.
Bırakın sistemi, hırsı, azmi bilmem neyi!
Azıcık rakibe sert girince bile hemen rakibinden özür dileyen futbolcular topluluğu vardı.
Futbol tabiri ile papaz dediğimiz Emre bile, yılın centilmeni seçilecekti neredeyse.
Öylesine sevgi ve saygı vardı futbolcular arasında!
***
İşe taktiksel bakamayız elbette.
Çünkü sahada bir taktik yoktu.
Taş gibi stoper Saffet bile yoktu kadroda.
Saffet gibi bazı futbolcuların da varlıkları yoklukları da belli değildi!
Sanki öylesine bir maçtı onlar için!
***
Adam değişik bir yeri ile attı üçüncü golü!
Sonrasında ulusal basın yazdı!
"Eskişehir, Eskişehir dedikleri bu muydu?"
'Sahiden Eskişehir bu muydu?'
Bizim de aynı soruyu sormamızın nedeni belli!
Çünkü bizim tanıdığımız Eskişehirspor yoktu sahada!
Eskiden rakibe girdiğinde kıvılcım çıkartanlar, önceki gün kuğu gölü balesinde gibiydi...