Futbol bugünkü gibi endüstriyel bir konumda değildi.
Zorlu şartlar vardı kulüp hayatınızı sürdürmek için.
Hele hele belirli bir misyonun temsilcisiyseniz.
Tıpkı Eskişehirspor gibi sürekli hedefli olmak zorundaysanız...
***
Anadolu devrimini gerçekleştirdi Eskişehirspor.
Bunu elbette parayla değil, kent ruhunun amatör ruhla birleşmesi ile gerçekleştirdi.
Ve o ruhla bir döneme damga vuruldu.
Ancak bahsettiğimiz zorluklar o ihtilali çabuk bitirdi.
Her geçen gün eridi kırmızı siyahlı camia.
Üçüncü lige kadar düştü.
Eskişehir misyonu borç batağı altına girdi!
***
Yönetime kim gelirse gelsin, hep borç batağında kaldı.
Yönetimler borçlarla uğraşmaktan takıma hiç bakamadı.
Alınan futbolcularda bu yüzden hedef koyacak kalitede olamadı.
Sırf bu yüzden Eskişehirspor'un bir dönemi, koskoca yılları boşa gitti.
***
O yıllarda takımı bir sonraki yönetime borçsuz bırakan tek bir yönetim vardı.
O yönetimde Ahmet Ataç'ta bulunuyordu.
Kulübün mali yükünü çekmişti.
Kulübün SSK'ya olan borçları bile temizlenmiş, kasada azda olsa parayla devredilmişti kulüp.
Ancak sonraki yıllarda, yine yanlış yönetimler yüzünden tablo değişmedi.
Kulübün onca parası yine boşa aktı.
***
Tüm bunları neden anlattık!
Taraftarın Ahmet Ataç'a yaptığı ziyareti görünce, o günleri bir hatırlayalım istedik.
Belediyelerin insafından kurtulan Eskişehirspor'un bugün var olduğuna sevindik.
Geçmişte belediye kapılarından ayrılmayan Eskişehirspor yönetimlerinin artık olmadığı gerçeğini gördük.
Belediye başkanlarının işinin sadece kentle ilgilenmek olduğunu anlayabildiğimiz sonucuna vardık.
Ve şu sonucu çıkardık.
Futbol değişiyor, evet.
Ancak Eskişehir'de futbol anlayışı bir başka değişiyor.
Artık kulüp yönetimlerini sorgulayan, eleştiren yeri gediğinde başarısını da takdir eden bir kitle var...
Ve bu kitle belediye başkanlarına artık kulübe destek için değil, nezaket için gidiyor.
Bu bile Eskişehir'in futbolu günün çağına göre yorumladığını ispatlayan güzel bir gerçek değil mi?