Eskişehirspor 5 Haziran'da kurultayını topluyor.
Yıllar süren kadersizliğini bu kongre ile yıkıyor belki de Kırmızı Şimşekler...
Nedeni belli!
1990'lı yıllar ile başlayan çöküş, artık kaldırılmaz bir hale gelmiş;
Kırmızı siyahlı kulübün yönetimi adeta bir öcü halini almıştı.
Düğün salonlarında, düğünlere gelen konuk sayısı bile, kongreye gelenlerden misli ile fazla olmaya başladığı dönemleri yaşamaya başlamıştı Eskişehirspor.
Bırakın yönetime talip olmayı;
Kamuoyunun kendisine görev biçtiği kişilerin bile, kongre günü şehir dışına kaçtığı dönemleri görüyorduk.
Bir siyasi abi, kongre klasiği isimler, yönetimi omzundan atmak amacıyla salona gelmiş yöneticiler ve bazı taraftarlar.
İşte Eskişehirspor kongre salonunun manzarası size!
Tablo bundan başka renge bürünmüyordu yıllarca.
Ve o tablonun sahibi, kapıların kapandığı ve bağırış çağırışlarla kulübün birilerin omzuna yıkıldığı toplantıların sonrasında belli oluyordu.
Keşke o 5 metrekarelik odaların dili olsaydı da, efsane dediğimiz Eskişehirspor'un yönetimlerinin, nasıl oluşturulduklarını anlatsalardı.

Şimdi her şey güzel...
Kulüp sportif anlamda uçuyor.
Bulancak, Dinar, Antalya Ormanspor deplasmanları yok.
Şimdilerde Kadıköy, Sami Yen ya da İnönü var.
Bol reklam, bol gelir, bol şöhret var!
Böyle olunca da işin rengi değişiyor doğal olarak.
Tıpkı yan tarafta siyasi örneğini verdiğimiz olay;
Spor sektöründe yaşanıyor.
Yani kötü günse kimse yok, iyi günse herkes var.

Bırakın herkes hak ettiğini alsın.
Bu siyasette de böyle olsun, sporda da, başka bir yerde de;
Bugün Eskişehirspor'da hak eden taraf Halil Ünal tarafı...
Yarın bir başkası olur, ondan sonra diğerleri...
Bu gerçeği asla göz ardı etmeyelim...
Gelin Halil Ünal'ı bu kongrede yalnız bırakmayalım.
Eleştirelim evet, ama yaptıklarını da görmezden gelmeyelim.
Kongre öncesinde bizlere düşen kısım da galiba bu olmalı...
Çünkü iyi giden bir şeye çomak sokmak yerine, destek olmak hepimizin görevi diye düşünüyoruz...