Gençlerbirliği maçında ortaya konan performans memnun etmedi kimseyi.
Maçın ertesinde spor sayfalarına baktığımızda, ortak kanının bu yönde oluştuğunu gördük.
Yazarlarda maçı değişik yönleri ile yorumlamış.
Çoğu da takımın lig öncesi fiyasko pozisyonunda olduğuna karar vermiş.
Bazıları ise lige kadar yeni takviyeler yapılması gerektiği tezini bile savunmuş.

En büyük hastalığımızdır,
"Tek maçla yargıya varmak."
Ve tek maçla, yine aynı hatayı yapıyoruz!
Hatta yaptık.
Kesin takviyeler gerektiğini, kadronun bu haliyle geçen yıllardaki lig sıralamasının üzerine çıkamayacağını;
Hatta üst sıraları bile zorlayamayacağı kanaatine vardık.
Ve lig öncesi bütün karamsarlığımızı üzerimize çekindik.

Şimdi 9 Eylül tarihine kadar, içimizi kaplayan kara bulutlarla bekleyeceğiz.
Oysa böylesine bir karartmaya gerek olmadığını söylemekte fayda var.
Bizce olan biten sadece 'maç eksiği...'
Evet, evet sadece maç eksiği...
Nedenini maç izlerken apaçık gördük!
Kapasitelerini ve neler yapabileceklerini bildiğimiz isimlerin bile, maç atmosferini nasıl yitirdiklerini izledik.
Burhan'ın çırpınışlarının, Erkan'ın çalımlarının hiçbir işe yaramadığını gördük.
Geçen yılın yıldızı Diego bile oyuna topu sokamıyordu.
Nadareviç adamı kaçırır, topu kaçırmazdı ama bu kez ikisini de kaçırıyordu.
Alper top ezmeye başlarken, Pele'nin pasları da yanlış yere gidiyordu.

Tüm bunlar gözümüzün önünde cereyan ederken;
Daha ilk kez Eskişehir'de maça çıkan Kamara'yı, Boyd'u topçu sıfatına bile koymadık.
Engin futbol bilgimizle, Eskişehirspor'u lig öncesi tam anlamıyla idam ettik.
Ve yine kendimize yakışanı yaptık!

Erken form tutulması asıl işi kötüye götürecek en büyük neden!
'Belçika'da bu takım ne yaptı?' diyenlere de;
Hocası hapse tıkılan, futbolcusu gözaltına alınan bir takımın ne yapabileceğini sormak ve bundan sonrasına bakmak gerek!
Bundan sonraki acil ihtiyacı ise, yazının başında söyledik.
Maç oynamak...
Eskiler yeniden maç ve lig havasına girecek.
Yeniler ise onlara uyum sağlayacak.
Eylül'e kadar pek çok şey oturacak!