Güç zehirlenmesi!
Çağımızın en yaman hastalığı.
Son dönemde “yeni” seçilen başkanlar da yaşanıyor.
Kime göre, neye göre güç tartışılır ancak bir koltuğa oturdun mu köprüyü geçti olarak görüyorlar.
O koltuğa nasıl geldiklerini “kısa” sürede unutanlar da var üstelik…
Konuyu nereye bağlayacağım?
31 Mart yerel seçimlerinin üstünden yaklaşık 2 ay geçti.
Haliyle nezaket ziyaretleri de sürüyor.
EOSB Başkanı Nadir Küpeli de Çifteler Belediye Başkanı Zehra Konakçı ve Mahmudiye Belediye Başkanı İshak Gündoğan’a hayırlı olsun ziyaretinin ardından Sivrihisar Belediye Başkanı Habil Dökmeci’ye uğruyor.
Randevusunu alıyor tabi.
Çat kapı gitmiyor.
Birde ne görsün Dökmeci yerinde yok!
Yerine belediye başkan yardımcısını görevlendirmiş!
İlgilen diyor!
Kendisini Eskişehir Valisi Hüseyin Aksoy çağırmış!
Öyle söyleniyor.
Oladabilir bilemiyoruz ancak arayıp bilgi verilebilir.
Yapılmıyor!
Küpeli, haklı olarak sinirleniyor ve görüşmüyor.
Ortamı terk ediyor!
Özür de dilenmiyor üstüne!
Küpeli nezaket ziyaretini yapmayı amaçlarken büyük bir nezaketsizlikle karşılaşıyor!
Habil Dökmeci yeni bir başkan…
Protokol kurallarını bilmiyor olabilir ama nezaket kurallarını da mı bilmiyor?
Yarın halk çalsa kapısını neler olacak merak ediyorum.
Şimdiden naçizane uyarayım.
Evet, Sivrihisar’da tarihi bir rekor kırdı, yıllar sonra sol bir belediye kazandı!
Dökmeci’nin başarısı yadsınamaz.
Ama…
Fakat…
Lakin…
Çok güvenmesin saltanatına…
Ne demiş Yunus Emre:
“Mazlumun ahı, indirir şahı!”
