Eskişehirspor-Bursa maçında İzmir'de olmayanlar sonucu belirledi. Eskişehir Atatürk stadında İnanç, Özveri ve mücadele vardı.
***
Maçın başında klasik bir Eskişehirspor izledik. Bir yanı topu ayağında tutup, kontrolü elden bırakmamak isteyen.
Öte yanı "ters takım" imajıyla, 3 gün önce ki gibi Bursa'nın oyununa gelmemek düşüncesindeydi.
Galibiyet isteği ise 25.dakikadan sonra dışa vurdu.
Bursaspor ben yan toplarda SOS veriyorum derken, rakibini kanatlardan iki kez sallayan Eskişehirspor çok istediği ve aradığı golü tam zamanında Diego ile buldu.
***
Eskişehirspor kupa maçının aksine makas değiştirmiş bir treni anımsattı bana.
Ersun Yanal hatalarından dönerek, orta alanda Bülent Ertuğrul'un yanına Veysel ve Alper'i koyunca takımın direncini arttırmış.
Hal böyle olunca Orman nefesli bir orta saha oluşmuş.
Kupada orta alanda rakibine karşılık dahi veremeyen Eskişehirspor, İzmir'de adeta kral yaptığı Bursa orta sahasını dün Atatürk stadının çimlerine gömdü.
***
Beraberliğin bile yaramayacağı maçta, ilk yarıda Eskişehirspor'un öne geçmesi galibiyet için büyük bir adımdı.
İkinci yarıda İzmir'de olmayan yardımlaşma duygusu dün Atatürk stadında vardı.
Eskişehirspor Avrupa ligi grubunda liderlik seferine çıkarken, yanına alması gerekenler olmalıydı diye düşündüm.
İnanç. Özveri. Mücadele.
Bu duygular olursa önümüzde bir ışık olabilir dedim kendi kendime.
***
Dün övgü hanesine yazılacaklar listesinde ilk sırayı Bülent'e verdim.
Sonra kaleci Kayacan'a... Dede'nin yalın görev anlayışını da tırnak içine aldım.
Takımına yararlı bir sükuneti vardı.
***
Sonuç olarak...
Oynanan futbol gözleri okşamasa da inanmak kazanmak için en anlamlı gerekçedir. Dün Eskişehirsporlu futbolcular kazanmak için oynadı ve kazandı.
Avrupa liginde liderliğin resmedildiği haritadaki yolu buldular.
Ancak kısa yol varken, uzununu seçmekte yine bu takımın hüneri olsun.