Cuma gecesi İnönü'de iki perdeli bir film izledik...
İlk perde, sonu tahmin edilemeyen bir gerilim. Heyecanı üst düzeydi.
Galibiyetin şifresi belliydi ama, yönetmen heyecanı son 10 dakikaya bırakmış...
80.dakikadan itibaren ikinci perdeye geçildi.
Ersun Yanal yapımı.
Hatalarından vazgeçen, gerçeklerine dönen bir Eskişehirspor...
Filmin her karesi risk ve ihtiras yüklü.
Beşiktaş'ın Gangamına karşılık "Eskişehir Çiftetellisi."
Kaybederken de, kazanırken de asil olmayı seçercesine.
Hücumu düşünen takım çıktı sahneye...
Ve Beşiktaş'ın gençlik ateşinin acemiliği...
İnönü'de ki siyah-beyazlı taraftarlar takımları normal şartlarda yenilseydi dahi bu kadar üzülemezdi herhalde.
Filmin beklenmedik sonuyla adeta buz kestiler...
***
Gecenin görünmez kahramanı Diego'ydu. O'nu izlerken, son cümlesiyle filmi bitiren, gerçek bir star gördüm. "Bu adam Avrupa'ya dahi açılır" dedim.
İnönü'de Eskişehirspor'un parlayan yüzüydü.
Bu sezon her geçen hafta yükselen harika bir performansı var.
Mütevazı görüntüye, görkemli bir yaratıcılık.
Eskişehirspor'un maç içinde tükenmeye yüz tutan zamanlarında, çözümü o üretiyor. Beşiktaş karşısında alınan puanda takımı ayaklandıran başkaldırış ona ait.
***
Bizim için sonu zevk ve haz dolu filmden gerekli dersler alınır mı bilmem?
Bildiklerime gelince;
Yenilen ilk golde Servet'in düştüğü durama baktım, gerisini size bıraktım...
Aldığı paranın karşılığını vermeyen o kadar adam var ki!
Sonuçlar her şeyi örtmeye yetiyor olabilir ama, her anlamda sınıfta kalmış bazı oyuncuları savunanlara, Beşiktaş maçındaki Servet'i de gözlerine sokarız. "Son kanıt" olarak...
***
Orta alanda çok pas yapıp, oyuna hakim olan taraf gözükse de amacına uygun pas trafiğini yakalayamayan ve üretkenlikten uzak kalan Eskişehirspor'un özellikle ilk yarıda kalesinde yaşanan pozisyon bolluğunu kimse yabana atmasın. Beşiktaş biraz dikkatli olsa ilk yarı 4-0 dahi bitebilir, şimdi herkes farklı şeyleri konuşuyor olabilirdi...
Korkum şu ki; Eskişehirspor'un bir gün fena şekilde çarpılabilir...
Buna da kimse şaşırmasın...
***
Ligde futbol olarak hiçbir takımın aslında diğerinden bir farkı yok. Sadece biraz oyun disiplinine bağlı kalan ve bireysel becerilerle sonuca gidebilen ayakta kalıyor. Olay bu kadar basit...
Eskişehirspor'un üst sırlarda yer almasının sırrı da bunda saklı. Ama nereye kadar devam eder bilinmez. Puan tablosunda takımların birbirine yakın olmasının sebebini kalitenin arttığına bağlamak ise tamamen ahmaklıktır. Türk futbolunda günü kurtarmak adına çalışan yöneticiler ve teknik adamlar oldukça; bu ülkenin futbolu bir yere gelmez...
***
Beşiktaş'ın üzerinde futbol oynadığımıza inanarak sevinenlerde çok olabilir.
Ama rakibin sadece adı Beşiktaş...
Kadrosuna bakınca senden daha genç ve geleceği olan bir takım olduğunu görebilirsin...
Bu yüzden alınan sözde başarılı sonuçlara inat;
Bu kulübü yağcılık değil, eleştiri yola getirir diyorum.
Gerçeklere sadakatimizi ihanet sayanlar varsa...
Onlar, Eskişehirspor'un içine giren berbat adamları saysınlar asıl.
K K K
Başkan Halil Ünal daha iki hafta önce alt yapıya yatırımdan bahsediyordu. Şimdilerde ise başkanlığını yaptığı kulüpler birliği yabancı sayısının azalmasına karşı çıkacaklarını belirtiyor.
"Yabancı sayısı azalmasın" diyerek, gençlerin önünü kesen futbolumuzda sadece lisanlar çoğalıyor. Azalan umut, artan borç ve yıkılan hayallerle birlikte...
Yabancı futbolcu transferini destekleyen kim varsa, futbolun ve gençlerin gerçek katili onlardır.
Bu zihniyetlerinde Eskişehirspor'a ne verebilecekleri de ortadadır...
***
Halil Ünal ve Ersun Yanal ne kadar başarılı sayarlarsa saysın kendilerini.
Eskişehirspor'un geleceğine yönelik icraatlara imza atmadıkları sürece...
Ünal ile Yanal arasındaki imece. Benim için Eskişehirspor'da asıl çözülemeyen bilmecedir.
Çünkü bu gidişat ile hiçbir şeyi değiştiremezsiniz, ancak üzerini örtersiniz.
Ve böyle devam ettiği müddetçe bu takım gündelik yaşayacak. Oysa geleceğe yatırım yaparak altyapıya güven duyuldukça... Eskişehirspor hayal belasına yenik düşmekten ve o çok gizlenen borçlarından da kurtulacaktır...