Dünya dengeleri ile oynandığı çok açık!
Ortadoğu'da yepyeni bir şeyler olacak sanki!
Bu hareket, ne Körfez savaşına benziyor ne de diğer soğuk savaşlara.
Sonunda olacakları tahmin edemiyoruz çünkü.
Kanlı bir oyun bu!
Oyunun baş aktörü de belli.
İsrail!

İsrail, Ortadoğu'nun ensesi kalın diktatörü...
İpler onlarda, çektiğinin yeri değişiyor.
Filistin'i de güç gösterisi olarak kullandılar yıllarca.
Yaşadıkları teknolojik ve silahsal gelişmeyi, hep dünyanın gözünün içine sorarak gösterdiler.
"En büyük güç benim" gösterisini de yaptılar, o havayı da yarattılar.
O havanın nasıl bir katmanla çevrili olduğunu söylemeye de gerek yok!
Artık abi-kardeş oldukları ABD tarafından nasıl da korundukları ortada.
Hem askeri gelişimde, hem teknolojide, hem de dünya siyasetinde Ortadoğu'da 'büyük bir İsrail' yaratıldı.
Ve O İsrail, elde ettiği silah ve güçle çevrildiği havasıyla, Ortadoğu'dan dünyaya meydan okumaya başladı.
Ellerindeki silahları, sanki bir oyuncak gibi kolaylıkla ve bir o kadar rahatlıkla kullanmaya başladı.
Masum insanları, niyetleri sadece mazluma yardım olan insanları bile acımasızca öldürmek, onlar için hiçbir çekince yaratmadı.
Ortada böylesine şımarmış bir çocuk var!
Her an, her şeyi yapabilecek kadar korkusuz bir yaramaz!

Ertuğrul Özkök 'yarını bekleyemedim' diye ilan ettiği yazısını yayımladı dün, gazetesinin internet sitesinde...
Yaşadığı psikolojik durumu da anlatan satırları okurlarına sundu.
İsrail'in ne kadar tehlikeli bir hale büründüğünü anlattı.
Bir cümlesi ise bizce çok dikkat çekiciydi.
Özkök;
"...Ben bölgenin insanı olarak artık korkuyorum.
Yanı başımızda, ne yapacağı belli olmayan, her an her tür deliliği yapabilecek bir devlet var..." diyor.
O cümle de geçen 'devlet' kelimesi çok kayda değer.
Çünkü;
İşe İsrail tarafından bakarsanız, kendi çıkarları doğrultusunda ve bir devlet politikası ile hareket ediyorlar.
Bu durum bile birileri için gerçekten mesaj dolu.
Daha doğrusu 'devlet' kavramı içerisinde görev yapanlara bir mesaj bu!
İsrail bir devlet olarak kendince doğru olanı yapıyor.
Şimdi sıra diğer devletlerde...
En başta Türk devletinde!
Bakalım 'one minute' psikolojisi bu yaşananlar karşısında ne derece genişletilebilecek?
Bunu da çok merak ediyoruz.

İşin siyasi boyutundan, yeniden insanı boyutuna dönelim.
Kendi gerçek acımızı da unutmayalım.
Azan terör artık şehir tanımaz oldu.
Güneydoğu'dan Karadeniz'e çıkan bölücü örgüt, şimdi de Hatay'da hortladı.
7 fidan daha toprağa düştü.
Ne diyeceğimizi, satırları nasıl dizeceğimizi şaşırıyoruz iyice.
Bir yanda İsrail'in vurduğu ülkemiz insanı, diğer tarafta ardı ardına şehit olan askerlerimiz.
İnanın bunca kaybı, İsrail yaşasaydı, pek çok şey değişik olurdu!
Neyse;
Tüm bunları bir araya getirdiğimiz de;
Önce keşke bunca insanımızı yitirmeseydik diyoruz.
Ardından da yine keşke diyoruz.
Tüm bu olup bitene tamamen dur diyecek bir idare ortaya çıkabilse.
Artık anneler ağlamasa, artık mazlumlar ölmese...
Keşke!