İstasyon Köprüsünü taşıyan ayakları tutan pabuçları yazmıştık.
O pabuçlar yüzünden, demiryolu tünelinin ileriye doğru gidemediğinden söz ettik.
Daha sonra telefonlarımız hiç susmadı.
Arayanlar bu kentin Cumhuriyet döneminden bugününe kadar geçen süreye şahit olan kişiler.
Daha doğru deyimle bu kentin büyükleri, hamileri...
***
Daha sonra İstasyon Köprüsünün bulunduğu alanda, 1950'li yıllarda yaşananları dile getirdik.
Bölgede bir suyolunun bulunduğundan;
Bir dehlizle bu suyun aktığından söz ettik.
Ardından da, demiryolu tünelini yapanların, bu dehlizin duvarları ile karşılaşabilme ihtimalinden söz ettik.
***
Bu yazımız da ayrı bir ilgi gördü.
Sonraları yine arayanlar oldu.
Şehrin çınarlarıydı arayanlar.
Arayanlar aslında, bilgi vermekten çok, işin biraz nostalji yanına kaçtılar.
Teknelerin, sandalların şehir merkezindeki pek çok yerde yüzdüğü yılları anlatmaya başladılar.
Keyifle dinledik pek çoğunu...
Ve şu sonucu çıkardık.
Biz demiryolu tünelinin yaşadığı sorunu anlatırken, galiba çok derine inmişiz!
Şehrin ulu çınarlarını konuşturacak kadar derine...