Bugün nereden geldiğini bilmediğim bir sevinç kapladı benliğimi. Sanki bugün bana hissettirmediğin aşkını haykırırcasına dile getirmişsin gibi, tarif edilemez bir mutluluk var yüzünde.
Sanki biri -hatırlamadığım- borcumu ödeyerek, hayallerime büyük bir adım attırmış da, sevinçten çılgına dönmüş gibiyim. Sanki yaşadığım en güzel gün, bugünmüş gibi neşeliyim.
Ama, hayır...
Bunların hiçbiri olmadı.
Sanki'lerin yerini Keşke'ler kaplasa da, yine mutluyum.
Demek; bazı nedenleri gözümde çok büyütüyorum. Demek, onlarsız da oluyor. Demek, sen beni sevmesen de ben içimdeki karşılıksız sevgiyle mutlu olmayı becerebiliyorum. Demek, hatırlamadığım borcu almasam da, cebimdekinin yetersizliğini bilerek sürdürebiliyorum yaşamımı. Demek, hayallerim biraz daha bekleyebilir. Demek, hiçbir sebep yokken de mutlu olunuyor durduk yerde.
Sanki bir şey olacakmış gibi, mutluyum.
Demek; mutlu olmak için bir neden gerekmiyor...