Eskişehir'e sanayi ve eğitim kenti dedik.
Sonra kültür sanat kenti yükünü de sırtladı.
Ardından elbette turizm...
Şimdi ise 'sevgi kenti' oldu Eskişehir.
Hem Yunus'u anma etkinlikleri ile;
Hem de Büyükşehir Belediyesi'nin 'aşk-ı şehir' projesiyle...

Bir kentin bunca sıfatı bir arada yüklenmesi elbette o kent adına iyi bir şey.
Ancak bir o kadarda sorumluluk gerektiren bir mesele...
O sorumluluğu taşıması gerekenlerin başında kuşkusuz o kentin yöneticileri geliyor.
Daha sonra ise önemli sivil toplum kuruluşları ile kentin esnafı ya da esnafın temsilcileri...
Çünkü;
Eğer üzerinize bir misyon yüklenmiş ise o göreve yönelik en büyük iş kentin vitrinine düşer.
Vitrinde esnaftır, o şehrin kent içi piyasasını elinde tutandır.

Turistik bölgelerde en çok yorumlanan kesim kuşkusuz esnaftır.
O yerin esnafı eğer turiste karşı ilgisiz ya da turisti kazıklanacak bir nesne gibi görüyorsa;
O yerden kimse iyi bahsetmez.
Ancak esnafın güler yüzü turiste yansırsa, orası turizmde ilk tercih edilecek yerlerin başında gelir.
Eğer ki Eskişehir'i ilk tercih edilecek yer olsun diyorsak, bu yüzden kentin esnafı çok önemli.
Esnaf bir şehrin sevilmesi için listenin en başındaki önem sırasındadır.
Bu nedenle;
Sevgi kenti Eskişehir diyorsak, şehrin esnafı da turisti sevmeli.
Öğrenciye nasıl kucak açtıysa, turiste de istediğini vermeli.
Bunun için atılması gereken tüm adımlar artık atılmalı.
Bu için kentin yöneticileri ya da esnaf temsilcileri artık yol göstermeli ve esnaf turizm sektöründeki yerini de bir an önce almalı.
Eskişehir turizmdeki yerini almaya çalışırken...