İlk vaka görüldükten sonra, virüsün kontrol altına alınması amaçlandı.

Ama bir anda farklı illerden vaka haberleri gelmeye başladı.

Sıkı tedbirler gelmeden önce bulaş sayısı artmaya başladı.

Testi pozitif çıkan herkes, o günlerde yeşil tabloya “vaka sayısı” olarak yazıldı.

+++

Sayılar alıp başını gidince, Avrupa’da olduğu gibi sert tedbirler alınmaya başlandı.

İlk olarak hemen okullar kapatıldı.

Sokağa çıkış saatlerine düzenleme getirildi.

Yurda giriş çıkışlar yasaklandı.

Hatta şehirler bile kapatıldı.

Herkes evlere sokuldu.

Bayram, seyran dinlemeden tüm bu yasaklar uygulandı.

Millet uzun süre karantina altına alındı.

+++

Karantinadan sonra “İşler düzeliyor” denilerek yasaklar bir bir kaldırılmaya başlandı.

Tatil sezonu da açılınca, turist kafileleri hemen ülkeye buyur edildi.

İç turizmde zaten herkes alabiildiğince memleketi gezmeye başladı.

İşyerleri açıldı, kepenkler kaldırıldı, ticaret  kaldığı yerden yeniden başladı.

“özlediğimiz o normal yaşam hepimiz için başlamıştı”

Kontrollü olsa bile!

+++

Ancak!

Tatiller yapılıp, herkes evine döndükten sonra etrafımızda birşeyler olmaya başladı.

Siz de fark ettiniz değil mi?

“Koronavirüs adeta dibimize kadar geldi”

Bazı yakın tanıdıklarımızın, yaşadığımız yerin tanınmışlarının, komşularımızın, akrabalarımızın bir anda pozitif olduklarını bir bir öğrenmeye başladık.

Sert tedbirlerin yaşandığı o dönemde, “Kimler yakalanıyor bu virüse?” diye birbirimize sorarken;

Etrafımızda olup biteni görünce, “Virüsten kaçma telaşına kapılır olduk”

Ha bu arada…

Hergün düzenli olarark gösterilen o yeşil tabloda;

“Vaka sayısı gitti, yerine hasta sayısı geldi”

Ve Sağlık Bakanı da ardından, pozitif vakaların artık o tabloda yer almadığını açıkladı.

Daha doğrusu, virüsün her gün binlerce kişiye bulaştığını resmi bir dille anlattı!

++++

Yani, bugün geldiğimiz nokta, başladığımız dönemden çok daha kritik bir seviyede.

Ne denli kritik olduğunu, her gün telefonlarınıza gelen mesajlardan anlıyorsunuz.

Hastaneler adeta plazma arayan hastalarla dolup taşmış durumda.

Ve bu ortam içerisinde ise okulları açıyoruz.

Yavrularımız, kaldıkları yerden devam edecekler.

Aylardır eve kapanıp kalarak yaşadıkları buhranı, arkadaşlarıyla yeniden buluşarak atacaklar.

+++

O yüzden, biz büyüklere artık daha çok görev düşüyor.

Pandemi başladı başlayalı, bir kısmımızın bir türlü dikkat etmediği şu tedbirlere, bu saatten sonra evlatlarımız için uymamız gerekiyor.

Artık sadece kendisi için yaşayan, başkalarının sağlığını düşünmeyen toplumun şu keneleri için daha ağır yaptırımların getirilmesi de şart oldu.

çünkü artık daha hijyen, daha temiz, daha korunaklı ve daha mesafeli olmak zorundayız.

Hadi bugüne kadar sözünü ettiğim, toplumun kanını emen o keneler yüzünden bunu tam olarak başaramadık…

Ama artık ortada çocuklarımız var.

Onların sağlığı, geleceği, mutlulukları var.

O yüzden dioruz ki;

“İlk günden bu yana biz büyükler bu işi tam olarak doğru yapamadık.

Bunu biliyoruz ve ona göre yaşıyoruz.

Fakat, şu saatten sonra “maske, hijyen, mesafe” üçlüsüne harfiyen uymak zorundayız.

Yoksa bu işin şakası olmaz!