Sırf Eskişehir’e üniversite sözü verildi diye;

Tıkır tıkır işleyen Anadolu üniversitesi ikiye bölündü.

Anadolu’nun elinde sosyal bilimler kalırken;

Teknik Bilimler de ESTü’ye verildi.

Sonrasında ise;

“Alın size üçüncü üniversite” dendi…

++++

Bizde aldık kabul ettik.

“Eğitim kenti Eskişehir, böylesine bir bölünmeyi de kaldırabilir” dedik.

Ancak!

Durum pekte öyle gitmiyor!

Yeni kurulan ESTü adeta kaderine terk edilmiş durumda.

Anadolu üniversitesi ise büyük bütçeleri olmasına karşın, teknik bölümleri elinden alınmış ve her geçen gün küçülmeye doğru itilmiş bir hale geldi.

Bugünkü görünüm ise aşağıya doğru ilerlelemesi devam edecek bir kurum olacak gibi duruyor…

+++

Neyse…

Farklı konulara girmeyelim, ESTü’den devam edelim.

Bakın, geçtiğimiz günlerde stadyumdaki çatı çökünce herkesin gözü üniversite sahasına döndü.

Sosyal medyadan neredeyse binlerce mesaj atıldı.

Mesajların hedefinde ise Anadolu üniversitesi vardı.

A.ü.’nün Es-Es’e sahip çıkması isteniyordu.

İşte bu toplumsal bir reflekstir.

Eskişehirli’nin algısında, ekonomik ve fiziksel gücün A.ü.’de olduğu etkisi o kadar büyük ki;

Stadyum ESTü’nün olmasına rağmen, A.ü.’den bekledi takıma desteği…

+++

Oysa ESTü’nün bırakın kapılara turnike sistemi kurmayı;

O sahaya bakacak kadar bütçesi bile yok!

Duyduğumuz haberlere, gelen bilgilere bakılırsa üniversite içerisindeki bürokratik işlerin döndürülmesi bile ancak yapılıyormuş.

Yani durum hiçte iyi değilmiş!

O halde şimdi “üçüncü üniversite kurduk” diyenlere sormak gerekli;

“Bölüp pörçük edilmiş bir üniversite ne yapacak?

Hangi bütçeyle mevcut durumunu koruyacak?

Hangi parayla yeni yatırımlar yapacak?

Hangi kaynaklarıyla yeni araştırmalar yapacak?

Hangi getirileriyle yeni labarutavarlar, tesisler kuracak?

Ve nasıl bu üniversiteden bilim çıkması beklenecek?”

**********************

ŞİMDİ ESESE BORCUMUZSU öDEME ZAMANI!

Eskişehirspor’da “Bizim çocuklar” çatır çatır götürüyor işi.

Beri yandan;

Yeni yönetim adeta yerlere düşen kulübün kurumsal yapısını ayağa kaldırmış durumda.

Yeniden itibarlı, saygın bir kurum haline geldik.

İşler iyi gidiyor gibi yani.

Ancak, elbette en büyük sorun bir türlü düşmüyor yakamızdan.

Para!

++++

Para işini çözmek çok zor!

Şehrin dinamiklerinden, toplumuna kadar her kesimden bugüne kadar destek geldi kulübe.

Ama bu kez durum farklı!

Bursa’yı Bursa’da yenerek hem kentin onurunu kurtaran;

Hemde kulübün itibarını yerden kaldıran camiaya bu şehir borçlanmıştır.

“Yani şimdi destek değil, borcumuzu ödeme zamanıdır!”

Ve tam da kulübe omuz verme vaktidir!

öyle ki, tünelin ucundaki ışımayı farkettiğimiz gün bugündür…